حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
جز فلاطون خم نشین شراب
سر حکمت به ما که گوید باز
«حافظ»
(~.)(ص مر.)تندخو، زشت خوی.
(~. دِ) (ص مر.)
۱- بزدل، ترسو.
۲- بدگمان.
(بَ) [ ع. ] (اِ.) ماه شب چهارده، ماه کامل.
(بَ) (ص مر.) وحشی، سرکش.
(بَ رَ ق ِ) [ ع. بدرقه ]
۱- (اِ.) راهنما، راهبر.
۲- (اِمص.) مشایعت.
(بَ رِ) [ ع. بدره ] (اِ.) همیان، کیسه پول.
(بِ) (اِ.) وداع، خداحافظی.
(~. گُ تَ) (مص ل.) خداحافظی ک ردن.
(~.) (ص.) بدقیافه، زشت، دارای وضع ظاهری ناخوشایند.
(بَ زَ رِ) (ص مر.)ترسو، بددل.
(بَ دَ) (اِ.) وجب.
(بِ دَ. شُ دَ) (مص ل.) بدست آمدن، حاصل شدن.
(بَ. س ِ) (ص فا.) بداندیش، بدخواه.
(~.) (ص.) بداقبال، آن که اغلب حوادث ناگوار در زندگی اش رخ میدهد. مق. خوش شانس.
(بِ) [ ع. ] (ص.) تازه، نوآیین. ج. ابداع، بِدَع.
(بِ عَ) [ ع. بدعه ] (اِ.) نوآوری، به ویژه رسم یا آیین تازهای که مورد پذیرش قرار نگرفته یا مخالف سنت پذیرفته شده باشد.
(بَ. عُ نُ) (ص مر.) بدخلق، بدرفتار.
(~. ق ِ لِ) [ فا - تر. ] (ص مر.) بهانه گیر، بدسلوک.
(بَ دَ) [ ع. ] (ص.) کریم، شریف. ج. ابدال، بدلا.
(بَ دَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- هر چیزی که به جای دیگری واقع شود.
۲- عوض، جانشین. ج. بُدلا.
