حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
چون تلخ و شوری میچشم، باری بده تا در کشم
آن جام نوش انجام را، وان تلخ شور آغاز را
«سلمان ساوجی»
(بَ) (ص.) زشت، ناپسند.
(بُ دّ) [ ع. ] (اِ.) چاره، گریز.
(بَ یا بُ) [ په. ]
۱- (ص.) مهتر، سرور بزرگ.
۲- (پس.) دارنده، صاحب، خداوند مانند: سپهبد.
(~. اَ تَ)(مص ل.)
۱- بداندیشی کردن، بنای بدی کردن.
۲- آزار رساندن.
(بَ. بَ) تحمل کننده بدان، کسی که سعه صدر دارد.
(~. زِ) (ص.) بدسابقه، نابکار.
(~.) (ص.) آموزش کارهای ناپسند و غیراخلاقی.
(بَ) [ ع. ] (مص ل.) ظاهر گشتن، پیدا شدن.
(~. اَ) [ فا - ع. ] (ص.) تندخو، خشمگین. مق. خوش اخلاق.
(~. اَ)(ص مر.) بدعاقبت، بدفرجام.
(بَ هَ) [ ع. بداهه ] (مص ل.) سخن بی اندیشه گفتن، بی تأمل سخن گفتن.
(بِ یا بَ هِ) [ ع. بداهه ] (اِ.) نک بداهت، بدیهه.
(~. نَ) (حامص.) ساختن آنی و فوری قطعات موسیقی.
(~. پَ) [ ع - فا. ] (ص فا.) آن که بدون مقدمه اثری هنری اعم از شعر، موسیقی، نقاشی و همانند آن خلق میکند.
(بَ یَ) [ ع. بدایه ] (اِمص.) آغاز، اوُل چیزی.
(بَ یِ) [ ع. بدائع ] (اِ.) جِ بدیعه ؛ تازهها، نوها.
(بَ بَ دَ) (اِ.) (اِمر.) هدهد.
(~. تَ) [ فا - ع. ] (ص.) زشت، ناپسند.
(~. جِ) [ فا - ع. ] (ص.) دارای اندیشه و رفتار بد، بدسرشت، بدذات.
(بَ. حِ) (ص.) خصوصیات کسی که حساب و کتاب درستی ندارد و بدهی خود را به موقع پرداخت نمیکند.
