حال دل با تو گفتنم، هوس است
حالِ دل با تو گفتنم، هوس است
خبرِ دل شِنُفتَنَم، هوس است
طَمَعِ خام بین که قِصهٔ فاش
از رقیبان نَهُفتَنَم، هوس است
شبِ قدری چنین عزیزِ شریف
با تو تا روز خُفتنم، هوس است
وه که دُردانهای چنین نازک
در شبِ تار سُفتنم، هوس است
ای صبا امشبَم مَدَد فرمای
که سحرگه شکفتنم، هوس است
از برای شَرَف به نوُکِ مژه
خاکِ راهِ تو رفتنم، هوس است
همچو حافظ به رَغمِ مُدَعیان
شعرِ رندانه گفتنم، هوس است
منم آن رند قدح نوش که از کهنه و نو
باشدم خرقهای آنهم به خرابات گرو
«هاتف اصفهانی»
(بِ حِ) [ فا - ع. ] (مص ل.) حلالیت طلبیدن، حلال کردن.
(بِ حَ دِ لْ لا) [ ع. ] (شب جم.) سپاس خدای را، ستایش خدای را. ؛ ~والمنه سپاس خدای را و منت از او.
(بُ) [ ع. ] (اِ.) جِ بحر؛ دریاها.
(بُ حَ رِ) [ ع. بحیره ] (اِمصغ.) دریاچه.
(بَ) [ ع. ] (شب جم.) زه، خوشا.
(بُ) [ ع. ] (اِ.) گازی که از مواد مرطوب در حال تبخیر جدا شود یا در اثر حرارت از مایعات یا جامدات برخیزد و به هوا رود.
(~.) (ص نسب.) (اِمر.) دستگاهی که در زمستان برای گرم کردن هوای فضاهای بسته مثل اتاق، کلاس، مغاز، و... به کار برند و در آن با سوزاندن نفت، هیزم و غیره حرارت ایجاد شود.
(بَ) (اِ.) طالع، اقبال، مجازاً زناشویی در مورد دختر یا زن.
(بَ تِ) (ص. اِ.)
۱- گوسفند سه ساله یا چهار ساله.
۲- فربه، چاق.
(~. کَ دَ)(مص ل.)قوام بخشیدن.
(بُ تُ) (اِ.)
۱- رعد، تندر.
۲- هر چیز غرنده.
(بَ وَ) (ص.) خوشبخت، بختیار.
(بَ تَ) (اِ.)
۱- کابوس.
۲- موجودی خیالی.
(بُ) (اِ.) شتر قوی هیکل دو کوهانه.
(بَ) (ص مر.) با اقبال، خوشبخت.
(بِ رَ) (ص مر.) خردمند، حکیم.
(بَ) [ ع. ] (ص.)
۱- زراعت دیم.
۲- ارزان، ناچیز.
(بَ دَ) (مص ل.)
۱- رنجیدن.
۲- پژمردن.
۳- گداختن.
(بَ دِ)(ص مف.)۱ - گداخته.
۲- پژمرده.
۳- رنجیده.
(بَ) [ په. ] (اِ.)
۱- قسمت، بهره.
۲- تقسیم.
۳- در تقسیمات کشوری، از شهر کوچکتر و از ده بزرگتر که شامل چند روستا میشود.
۴- چند کشتی جنگی که تحت فرماندهی یک تن باشد؛ اسکادران.
۵- واحدی از یک سازمان که ...
