رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
(پِ یا پَ هِ)(اِمص.)
۱- جست و جو، تحقیق.
۲- تحقیقات علمی و بازخواست.
۳- مؤاخذه.
۴- خبر، خبر داشتن.
(پِ یا پَ هَ دِ) (ص فا.)
۱- جست و جو کننده.
۲- کارآگاه، خبرچین.
۳- خردمند، دانا.
(پِ دَ) [ په. ] (مص ل.)
۱- جست و جو کردن.
۲- بازپرسیدن.
۳- خواستن، طلب کردن.
(پَ) (اِ.) اصرار، الحاح.
(پَ) (ص.) چرکین، پلید.
(~.) (ص.)
۱- بی هنر.
۲- خودپسند.
۳- پله، پله‌های نردبان.
(پُ) (اِ.) (عا.)
۱- یک بار کشیدن سیگار و چپق.
۲- برجستن و فروجستن.
(~.) (اِ.)
۱- گنده و درشت.
۲- جامه سخت و درشت.
(پِ) (اِ.) بند انگشت دست یا پا.
(پَ) (اِ.) وزغ، قورباغه.
(پَ کُ پُ) (اِمر.) (عا.)
۱- ریخت، شکل، هیأت ظاهری، وجنات (زشت)، بد پک وپوز.
۲- دهان و اطراف آن.
(پَ کُ پَ) (اِمر.) سینه و قسمت راست و چپ آن.
(پَ کَ) (ص.) (عا.) افسرده، نومید.
(پَ مَ) (اِ.)
۱- دوشاب، شیره، دبس.
۲- شراب.
(پَ کَ) (اِ.) نک ارزن.
(پَ کَ) (اِ.) نان، خبز.
(پَ نَ یا نِ) (ص.) مردم فربه کوتاه بالا، خپله.
(پَ) (اِ.) تالاری باشد که بر بالا خانه سازند.
(پَ) (اِ.)
۱- پتک آهنگران.
۲- نرده جلو ایوان.
(پَ کِ) [ انگ. ] (اِ.)
۱- دستگاهی برای تولید آب گرم.
۲- بسته نرم افزاری کامپیوتر.
