رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
(پَ دَ) (مص ل.)
۱- پاره شدن.
۲- ترکیدن، مردن.
(پَ) (اِ.) زن نار پستان، زن و دختر لیمو پستان، کاعب.
(پِ) (ق مر.)
۱- صبح زود.
۲- زود.
(پَ یا پِ) (اِ.) افزار کفشگران که بدان خط کشند، خط کش کفاشان.
(پِ) (اِ.) عصب، رشته سفید رنگ و سختی در بدن انسان و حیوان.
(اِ.)
۱- سیزدهمین حرف الفبای یونانی (~) و آن نماینده ستاره‌های قدر شانزدهم است.
۲- نشانه رابطه ثابت میان محیط دایره با قطر آن و آن تقریباً مساوی با ۱۴/۳ است.
هم (پِ یِ هَ) (ق مر.) پی درپی، پشت سر هم.
(پَ یا پِ) (اِ.)
۱- پا، قدم، گام.
۲- فاصله میان دو کف پا هنگام راه رفتن.
۳- بنیاد.
۴- نشان پا، ردُ پا.
۵- تاب، توان.
۶- مقدار کف پا.
۷- عقب، پس.
(پَ مَ) (اِ.)
۱- عارضه.
۲- حادثه.
(~. وَ دَ) (مص ل.) تاب آوردن، طاقت داشتن.
(پِ. اَ کَ دَ) (مص م.) بنیاد نهادن.
(پِ. بَ تَ) (مص م.) تعقیب کردن.
(~. بُ دَ) (مص ل.) آگاه گشتن، اطلاع یافتن.
(مِ) (اِمر.) زیر جامه، شلوار پارچه‌ای راحتی که در خانه پوشند؛ پیژاما.
(پِ جِ) [ انگ. ] (اِ.) دستگاهی که به وسیله آن، شخص برای تماس گرفتن از طریق تلفن با شخص مورد نظر فراخوانده شود، پی جو (فره)، فراخوان.
(پَ یا پِ) (ص فا.)
۱- جوینده ردّ پا یا اثر چیزی.
۲- جست و جو کننده.
(~.) (حامص.) جست و جو، کاوش.
(پِ دَ پِ) (ق مر.) پیاپی، متوالی، یکی پس از دیگری.
(پِ) (حامص.) بنیان گذاری.
(پِ یا پَ. س ِ) (ص فا.) رونده، راهرو.
