گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(~. عَ) (اِمر.) کنایه از: هفت سیاره.
(هَ. هِ) (ص مر.)
۱- آن چه که هفت ماه از عمرش گذشته باشد. ؛ ~ بودن (زاییدن) (کن.) بسیار عجول شدن، بسیار شتاب داشتن.
(~. مَ) (اِمر.) مردان خدا که شامل هفت دسته‌اند: اقطاب، ابدال، اخیار، اوتاد، غوث، نقباء، نجباء.
(~. مَ زِ) [ فا - ع. ] (اِمر.) کنایه از: هفت آسمان.
(هَ تُ دَ دَ) (اِ.) منظور هفت سیاره و دوازده برج است.
(هَ تُ هَ)(اِمر.)
۱- هفت یا هشت عدد از چیزی.
۲- (کن.) گفتار خصومت آمیز و وحشت انگیز.
۳- آواز سگ.
(~. پِ دَ) (اِمر.) کنایه از: هفت سیاره.
(~. پَ) (اِمر.) هفت آسمان.
(~. چَ)(اِمر.)کنایه از: هفت آسمان.
(~. کِ وَ) (اِ.) نک هفت اقلیم.
(~. کَ ک) [ فا - ع. ] (اِمر.) هفت سیاره.
(~. کَ چَ) (اِمر.) (عا.) داشتن عایله خصوصاً اطفال قد و نیم قد بسیار.
(~. گَ) (اِمر.) از آهنگ‌های موسیقی قدیم ایران.
(~.) (اِمر.) هفت آسمان.
(هَ تِ) (اِ.) مجموع هفت روز یعنی از صبح شنبه تا شب شنبه دیگر، هر چهار هفته یک ماه است.
(هَ تُ رَ) (اِمر.) صورت فلکی خرس بزرگ.
(هَ تِ) مربوط یا مخصوص به یک هفته.
(هَ هَ) (اِ.) صدا و آواز سگ.
(هَ هَ) (ص.) (عا.) پیر، سالخورده.
(هَ وَ) [ ع. ] (اِ.) لغزش، خطا.
