گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ تَ وِ) [ ع. ] (اِفا.) کسی که در کاری سُستی کند.
(مُ تَ هَ تِّ) [ ع. ] (اِفا.) رسوا شونده، متفضح.
(مُ تَ هَ جِّ) [ ع. ] (اِفا.) آن که شب هاتا هنگام سحر به عبادت خدا پردازد، شب زنده - دار.
(مُ تَّ هَ) [ ع. ] (اِمف.) بدنام و تهمت زده شده.
(مُ تَ هَ وِّ) [ ع. ] (اِفا.) بی پروا، دلیر.
(مُ تَ هَ وَُ نِ) [ ع - فا. ] (ق.) بی باکانه، گستاخانه.
(مُ تَ تِ) [ ع. ] (اِفا.) پی درپی، پیاپی.
(مُ تَ رِ) [ ع. ] (اِفا.) پیوسته، پی درپی.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) پنهان شده، فراری.
(مُ تَ زِ) [ ع. ] (اِفا.) هم وزن، برابر.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- برابر یکدیگر.
۲- دو خط برابر با هم که هرچه امتداد داده شوند به هم نرسند، موازی. ؛ ~الاضلاع چهار ضلعی ای که اضلاع آن دو به دو با هم موازیند. ؛ ~السطوح ...
(مُ تَ ص) [ ع. ] (اِفا.)
۱- به هم رسنده.
۲- پیوسته، متوالی.
(مُ تَ ض) [ ع. ] (اِفا.) فروتن، فروتنی کننده.
(مُ تَ ضِ نِ) [ ع - فا. ] (ق.) با فروتنی، به حال تواضع.
(مُ تَ) [ ع. متواطی ء ] (اِفا.)
۱- موافقت کننده با یکدیگر، سازوار.
۲- کلمه‌ای که معنیی عام و مشترک بین افرادی چند علی التساوی داشته باشد؛ مق. مشکک.
(مُ تِ فِ) [ ع. ]
۱- (اِفا.) یکی شونده (با هم).
۲- (ص.) سازگار.
۳- در فارسی دو عدد را گویند که دارای یک یا چند مقسوم - علیه باشند، مانند: ۱۵ و ۹ که هر دو بر ۳ بخش پذیرند.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) پیاپی، پشت سرهم.
(مُ تَ وَ جَّ) [ ع. ] (اِ.) محل توجه.
(مُ تَ وَ جِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- توجه کننده، روی کننده.
۲- با حواس متمرکز.
(مُ تَ وَ حِّ) [ ع. ] (اِفا.) یگانه، فرد.
