گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ تَ وِ) [ ع. ] (اِفا.) یکی پس از دیگری، آنچه به نوبت بیاید.
(مُ تَ وِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- گیرنده چیزی.
۲- خورنده.
(مُ تَ نَ بِّ) [ ع. ] (اِفا.) بیدار، آگاه، تنبیه شده.
(مُ تَ نَ بّ) [ ع. ] (اِفا.) آن که ادعای نبوت کند.
(مُ تَ نَ جِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- آن که از دیگری بخواهد تا حاجت وی روا کند.
۲- روا کننده حاجت ؛ ج. متنجزین.
(مُ تَ نَ جِّ) [ ع. ] (اِفا.) نجس شونده، ناپاک.
(مُ تَ نَ زِّ) [ ع. ] (اِفا.) فرود آینده، نزول کننده.
(مُ تَ نَ زِّ) [ ع. ] (اِ.) محل باصفا؛ جای گردش و تفریح.
(مُ تَ نَ سِّ) [ ع. ] (اِفا.) پرستنده، عبادت کننده.
(مُ تَ نَ عِّ) [ ع. ] (اِفا.) توانگر، کسی که در ناز و نعمت است.
(مُ تَ نَ فِّ) [ ع. ] (اِفا.) بانفوذ.
(مُ تَ نَ فِّ) [ ع. ] (اِفا.) نفرت دارنده، بیزار.
(مُ تَ نَ فِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- نفس کشنده، نفس کش.
۲- جاندار، زنده ؛ ج. متنفسین.
(مُ تَ نَ مِّ) [ ع. ] (اِفا.) خشمگین، زشت خو.
(مُ تَ نَ وِّ) [ ع. ] (اِفا.) روشنی یابنده، دارای نور.
(مُ تَ نَ وِّ) [ ع. ] (اِفا.) گوناگون، دارای انواع، مختلف.
(مُ تَ نَ کِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- ناشناس.
۲- کسی که ظاهر خود را تغییر داده باشد تا آن که شناخته نشود.
(مَ تِّ) (اِ.) دستگاهی که با آن چوب، آهن، و دیوار را سوراخ کنند.
(مُ تَ جِ) [ ع. ] (اِفا.) هجوم کننده، حمله کننده.
(مُ تَ فِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- لغزنده، لغزش کننده.
۲- پیاپی آینده ؛ ج. متهافتین.
