دوستان دخترِ رَز توبه ز مستوری کرد
شد سویِ محتسب و کار به دستوری کرد
آمد از پرده به مجلس عَرَقَش پاک کنید
تا نگویند حریفان که چرا دوری کرد
مژدگانی بده ای دل که دگر مطربِ عشق
راهِ مستانه زد و چارهٔ مخموری کرد
نه به هفت آب، که رنگش به صد آتش نرود
آن چه با خرقهٔ زاهد، مِی انگوری کرد
غنچهٔ گُلبُنِ وصلم ز نسیمش بِشِکُفت
مرغ خوشخوان طرب از برگِ گلِ سوری کرد
حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود
عِرض و مال و دل و دین در سرِ مغروری کرد
هر چند که هجران ثمر وصل برآرد
دهقان جهان کاش که این تخم نکشتی
«حافظ»
(یْ اُ تْ) [ انگ. ] (اِ.) توقف بازی یا مسابقه برای مدتی کوتاه با اعلام داور و درخواست مربی به منظور تذکر نکات فنی به بازیکنان، درنگ. (فره).
(مِ) [ انگ. ] (اِ.) سوییچ ساعتی، نوعی ابزار که به وسیله آن می‌توان دستگاهی را در فاصله زمانی معینی روشن یا خاموش کرد.
(یِ) [ ع. تائه ] (اِفا.)
۱- متکبر، لاف زن.
۲- سرگشته، حیران.
۳- هلاک شونده.
[ انگ. ] (اِ.)
۱- ماشین تحریر.
۲- نوشتن به وسیله ماشین تحریر یا کامپیوتر.
(یِ) [ ع. تائج ] (اِفا.) تاجدار، تاجور.
(چِ) نک تاچه.
(دَ) (مص ل.) تأمل کردن.
(تَ) (اِ.)
۱- بالا بودن دمای بدن در اثر بیماری.
۲- مجازاً هیجان، شور و حال.
(تَ. بُ) (ص فا.) چیزی که تب را قطع کند.
(تَ) (اِ.) تاولی که بر اثر تب در کنار لب و دهان بوجود می‌آید.
(تَ لَ زِ) (اِمر.) نک مالاریا.
(تَ بُ) (اِمر.) سوز و گداز، هیجان.
(تَ زَ) (اِمر.) تب لرزه، تب و لرز.
(تَ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) زیانکار شدن، خسران یافتن.
۲- هلاک شدن.
۳- (اِمص.) زیانکاری.
۴- هلاکت.
(تَ دُ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- پیشی گرفتن.
۲- شتافتن.
۳- بدون اندیشیدن، معنی را از لفظ فهمیدن.
(تَ دُ) [ ع. ] (مص م.) معاوضه، عوض و بدل کردن.
(تَ) (اِ.) اصل، نژاد.
(~.) [ ع. ] (اِ.) هلاک، هلاکت.
(تَ رَ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- فال نیک گرفتن به چیزی.
۲- بابرکت شدن.
۳- خجسته گردیدن. ؛~الله پاک و منزه‌است خداوند (برای بیان تحسین یا تعجب شدید نسبت به کسی یا چیزی گفته می‌شود). ؛ ~و ...
(تَ دَ) (مص ل.) بی خود گشتن، از شدت گرما بی هوش شدن.
