دوستان دخترِ رَز توبه ز مستوری کرد
شد سویِ محتسب و کار به دستوری کرد
آمد از پرده به مجلس عَرَقَش پاک کنید
تا نگویند حریفان که چرا دوری کرد
مژدگانی بده ای دل که دگر مطربِ عشق
راهِ مستانه زد و چارهٔ مخموری کرد
نه به هفت آب، که رنگش به صد آتش نرود
آن چه با خرقهٔ زاهد، مِی انگوری کرد
غنچهٔ گُلبُنِ وصلم ز نسیمش بِشِکُفت
مرغ خوشخوان طرب از برگِ گلِ سوری کرد
حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود
عِرض و مال و دل و دین در سرِ مغروری کرد
درآ که در دل خسته توان درآید باز
بیا که در تن مرده روان درآید باز
«حافظ»
(بَ) (ص فا.) جهنده، جست زننده.
(بُ) (اِ.) نوعی آبگوشت که با گوشت بُز، حبوبات، سبزی و مواد دیگر درست کنند.
(بِ یا بُ) (اِ.) ابزاری که به وسیله آن زنگ آیینه، تیغ و مانند آن را بزدایند.
(بُ. دِ) (ص مر.) ترسو، جبان.
(بَ رَ) (اِ.) دانه گیاه کتان که از آن روغن گیرند.
(بُ زُ) (ص.)
۱- دارای حجم، وسعت یا کمیت زیاد.
۲- برجسته، نمایان.
۳- بالغ، بزرگسال.
۴- دارای سن بیشتر.
۵- عنوان احترام آمیز برای پدر، مادر، دایی و...
۶- رییس، پیشوا.
(~. دِ)(ص.) نامبردار، مشهور.
(~. تَ) (مص م.) احترام گذاشتن، تکریم کردن.
(~.) (ص مر.) سالمند، مسن.
(بُ زُ) (ص مر.)
۱- شریف، محترم.
۲- باشکوه، با جلال.
(بَ زَ) (اِ.) قورباغه.
(بُ لِ) (اِمر.) بچه بز، بز خردسال.
(بَ زَ سَ مِ) (اِمر.) جلبک.
(بَ زَ غِ) (اِ.) چلپاسه، مارمولک.
(بَ) [ په. ] (اِ.) جشن و طرب و مهمانی.
(ی) (~.) (ص فا.) آن که مجلس عیش و مهمانی را آرایش می‌کند، بزم آراینده.
(بَ وَ) [ په. ] (اِ.) غذای حاضری، ساندویچ.
(بُ مَ جِّ) (اِ.) سوسمار.
(بُ مُ) (اِمر.) پرنده‌ای از راسته دوندگان جزو تیره کازوآرها که وضع و شکل ظاهر آن کاملاً شبیه شترمرغ است ولی قد وی کمی از شترمرغ کوتاه تر و گردنش مخصوصاً از گردن شترمرغ قصیرتر است. ساق پای وی نیز ...
(بَ) (اِمر.) مجلس شراب و جشن و جای عیش و شادمانی و ضیاف خانه.
