دوستان دخترِ رَز توبه ز مستوری کرد
شد سویِ محتسب و کار به دستوری کرد
آمد از پرده به مجلس عَرَقَش پاک کنید
تا نگویند حریفان که چرا دوری کرد
مژدگانی بده ای دل که دگر مطربِ عشق
راهِ مستانه زد و چارهٔ مخموری کرد
نه به هفت آب، که رنگش به صد آتش نرود
آن چه با خرقهٔ زاهد، مِی انگوری کرد
غنچهٔ گُلبُنِ وصلم ز نسیمش بِشِکُفت
مرغ خوشخوان طرب از برگِ گلِ سوری کرد
حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود
عِرض و مال و دل و دین در سرِ مغروری کرد
خدا را کم نشین با خرقه پوشان
رخ از رندان بی‌سامان مپوشان
«حافظ»
(~. گَ تَ. اَ تَ) (ص.) بدبخت، بداقبال.
(~. گُ تَ)(مص م.) = برگماردن: مأمور کردن، منصوب کردن.
(بَ گِ) (اِ.) مجازاً قطعه کاغذ یا مقوا برای نوشتن یادداشت.
۲- مدرک.
۳- میوه گوشتالوی هسته دار که هسته آن را بیرون آورده آن را خشک کنند.
۴- فرم (فره).
(~.) (اِ.) جعبه یا قفسه کشوداری که برگه‌ها را در آن قرار می‌دهند.
(بَ چِ) (اِمصغ.) تقسیمات کوچکتر یک پهنه برگ، برگک، برگ کوچک.
(بَ) [ ع. بری ء. ] (ص.) بی گناه، مبرا، پاک. مق. گناهکار.
(بَ رِّ) [ ع - فا. ] (ص نسب.) بیابانی، دشتی.
(بَ) [ ع. ] (ص.)
۱- بی گناه.
۲- بیزار، برکنار.
(بِ) (ص.)
۱- برشته.
۲- کباب شده.
(بِ) [ انگ. ] (اِ.)
۱- نوعی بازی ورق که چهار بازیکن دارد و دو به دو با هم بازی می‌کنند.
۲- در علم پزشکی نام دندان مصنوعی ای است که روی دو دندان طبیعی اطرافش تکیه داده می‌شود.
(بِ جَ) (اِ.) = بریزن. برزن: تابه گلین یا سفالین که روی آن نان پزند؛ اجاق، تنور.
(بَ) [ معر. ] (اِ.) نامه رسان، پیک، چاپار.
(بُ دَ) [ په. ]
۱- (مص م.) جدا کردن، پاره کردن.
۲- پیمودن، سپردن.
۳- نقب زدن، حفر کردن.۴ - (مص ل.) خسته شدن، بی انگیزه شدن.
(بُ دَ نِ)(مص ل.)راهزنی، دزدی.
(بُ دِ) (ص مف.)
۱- قطع کرده، جدا شده.
۲- شکافته شده.
۳- زخم شده.
۴- ختنه شده.
۵- خسته و ناتوان شده.
(بَ زَ) (اِ.) غربال، غربیل.
(بَ شَ) (اِ.) ابریشم.
(~. زَ) (ص فا.) نوازنده ابریشم.
(~. نَ) (ص فا.) نوازنده ابریشم، چنگی.
(بِ) (اِ.) خوشه انگور.
