خَمِ زلفِ تو دامِ کفر و دین است
ز کارستانِ او یک شمه این است
جمالت مُعجِزِ حُسن است لیکن
حدیثِ غمزه‌ات سحرِ مبین است
ز چشمِ شوخِ تو جان کی توان برد؟
که دایم با کمان اندر کمین است
بر آن چشمِ سیه صد آفرین باد
که در عاشق کُشی سِحرآفرین است
عجب عِلمیست عِلم هیئت عشق
که چرخِ هشتمش، هفتم زمین است
تو پنداری که بدگو رفت و جان برد؟
حسابش با کرام الکاتبین است
مشو حافظ ز کیدِ زلفش ایمن
که دل برد و کنون در بندِ دین است
روز وصل دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران یاد باد
«حافظ»
(گَ) (اِمر.) تیر پیکان دار.
(گُ) (اِ.) گرسنگی. مق سیری.
(~.) (اِ.)
۱- موی پیچیده.
۲- موی باف زنان، موی پیچه.
(گَ رَ) (ص.) سیاه مست.
(گِ رِ تَ) (مص ل.) مخفف گریستن.
(گُ رُ نِ) (ص.) مقابل سیر. مجازاً: بسیار نیازمند.
(~. چَ) (ص مر.) کنایه از: بخیل و ممسک.
(گُ رُ نِ) (حامص.) حالت یا وضعیت گرسنه بودن.
(گُ) (اِمر.) گرگ + شغال. جانوری است که از پیوند گرگ و شغل حاصل شود.
(گِ رِ) (مص مر.)
۱- مؤاخذه، ایراد.
۲- گرفتن، اخذ.
۳- غرامت، تاوان.
۴- خسوف، کسوف.
۵- گرفتاری.
۶- جرم، جنایت.
(گِ رِ) [ په. ] (ص مف.)
۱- اسیر، مبتلا.
۲- عاشق، دلباخته.
(~. مَ دَ) (مص ل.)
۱- اسیر شدن.
۲- عاشق شدن.
(~.) (حامص.)بیچارگی، درماندگی.
(گِ رِ تَ) [ په. ] (مص م.)
۱- دریافت کردن، به دست آوردن.
۲- شروع کردن.
۳- اثر کردن.
۴- مؤاخذه کردن، مورد عتاب قرار دادن.
۵- انتخاب کردن.
۶- فرض کردن.
۷- پوشانیدن.
۸- به تصرف درآوردن، تسخیر کردن.
۹- پر کردن، فراگرفتن.
۱۰ - کرایه کردن، ...
(گِ رِ تِ) (ص مف.)
۱- به دست آمده.
۲- اندوهگین، دلتنگ.
(گِ رِ تِ) (حامص.)
۱- سد شدن، بسته شدن.
۲- اندوهگینی، ملال خاطر.
(گِ. فِ رِ) [ انگ. ] (اِ.) دوست دختر.
(~.) (اِ.) (عا.) میان دو دوش، گوشت پس گردن نزدیک به مازه.
(گِ رَ) [ فر. ] (اِ.) یک هزارم کیلو.
(گُ) (اِ.) اندوه، زحمت، غم.
