به آبِ روشنِ می عارفی طهارت کرد
عَلَی الصَّباح، که میخانه را زیارت کرد
همین که ساغرِ زَرّینِ خور، نهان گردید
هِلال عید به دورِ قدح اشارت کرد
خوشا نماز و نیازِ کسی که از سرِ درد
به آبِ دیده و خونِ جگر طهارت کرد
امام خواجه، که بودش سرِ نمازِ دراز
به خونِ دخترِ رَز خرقه را قِصارت کرد
دلم ز حلقهٔ زلفش به جان خرید آشوب
چه سود دید ندانم که این تجارت کرد
اگر امامِ جماعت طلب کند امروز
خبر دهید که حافظ به می طهارت کرد
گفتی که حافظ این همه رنگ و خیال چیست
نقش غلط مبین که همان لوح ساده‌ایم
«حافظ»
(جِ رَ قِّ) (اِ.)
۱- ریزه آتش که از زغال یا هیزم در حالِ سوختن به هوا بجهد.
۲- برق آنی و کوچک که از اتصال ناگهانی دو سیم برق بوجود می‌آید.
(جِ) [ ع. ] (اِ.)
۱- جسم.
۲- رنگ.
۳- هر یک از اجرام آسمانی.
(جُ) [ ع. ] (اِ.) گناه، بزه.
(جِ) [ ع. ] (اِ.) دُرد، ته نشست هر چیزی.
(جُ. نَ دَ) [ ع - فا. ] (مص م.) مجرم شناختن.
(جِ رَ دِ) (اِ.) غضروف.
(جَ رَ) [ عا. جرینگ ] (ا ِ.)
۱- صدای زنگ و طاس و امثال آن‌ها.
۲- آواز زدن شمشیر و تیغ و خنجر وغیره.
(جِ رِ) (ق.) جیرنگی، نقد، پول نقد.
(جُ رِّ) (اِ.)
۱- جنس نر جانوران از هر نوع.
۲- باز نر.
(جَ رِّ) [ ع. ] (اِ.)
۱- دام برای شکار آهو و غیره.
۲- خرمهره.
۳- سبو.
(جُ رِ) (ص مر.) نوجوان.
(جَ) (اِ.)
۱- هرچیز کوچک.
۲- بچه سگ یا شیر.
(جَ سَ) (اِ.) = جیرجیرک. چَزد: حشره‌ای شبیه ملخ اما کوچکتر از آن که صدای بلندی دارد، در اواخر خرداد و اوایل تیر شروع به خواندن می‌کند.
(~.) (اِ.) چاه عمیق.
(جَ) [ ع. ] (ص.) سرکش (اسب).
(جُ رُ) [ معر. ] (اِ.) جِ جَرúم، معرب گرم ؛ زمین بسیار گرم.
(جُ) (اِ.) صحرا، دشت.
(جَ گِ) (اِ.)
۱- گروه، دسته، عده‌ای از مردم.
۲- نوعی شکار که در آن صید را سواره و پیاده در میان گرفته، صید کنند.
(جَ) [ ع. ] (ص.) گستاخ، بی باک.
(جِ) (اِ.) ممال کلمه اجراء به معنی مستمری، راتبه.
