رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
آشنایان ره عشق گرم خون بخورند
ناکسم گر به شکایت سوی بیگانه روم
«حافظ»
(مُ مَ حَّ) [ ع. ] (اِمف.) خالص کرده، محض شده.
(مِ خَ ضَ یا ض) [ ع. ممخضه ] (اِ.)
۱- مشک.
۲- آوندی که در آن دوغ زنند.
(مُ مِ دّ) [ ع. ] (اِفا.) یاری دهنده.
(مُ مَ دِّ) [ ع. ] (اِفا.) تمدید کننده، طولانی کننده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) ستایش شده، مدح شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- کشیده شده.
۲- دارای علامت مد.
(مَ مَ رّ) [ ع. ] (اِ.) راه، جای عبور.
(مِ مْ) [ ع. ] (ص.) سخت بیمار.
(مُ رِ) [ ع. ] (اِفا.) بیمار گرداننده، بیماری زا.
(مُ مَ زَّ) [ ع. ] (اِمف.) پاره کرده، شکافته.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) آمیخته، مخلوط.
(مَ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) مسح شده، دست مالیده.
۲- (ص.) بسیار دروغگو.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) مسخ شده، تغییر شکل و صورت داده.
(مَ) [ ع. ] (ص.) مرد دیوانه.
(مُ س) [ ع. ] (اِفا.) بخیل، خسیس.
(مَ) [ ع. ] (ص.)
۱- بلند قامت.
۲- زیبا.
(مُ مْ ضا) [ ع. ] (اِمف.)
۱- رایج کرده، درگذرانیده.
۲- امضا کرده.
(مُ) [ ع. ] (اِفا.) درگذراننده، امضاءکننده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) دشمن داشته شده، مبغوض.
(مُ مِ) [ ع. ] (اِفا.) ملال آور، بیزار کننده. ؛اطناب ~ تطویل کلام به حدی که ملال آورد.
