رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت
کان که شد کشته او نیک سرانجام افتاد
«حافظ»
(مُ) [ ع. مماشاه ] (مص ل.)
۱- مدارا کردن با کسی.
۲- با هم راه رفتن.
(مُ طَ لِ یا لَ) [ ع. مماطله ]
۱- (مص ل.) معطل کردن، در انتظار نگه داشتن.
۲- (اِمص.) تاخیر، درنگ.
(مُ) [ ع. مماله ]
۱- (مص م.) کمک کردن.
۲- (اِمص.) یاری، کمک.
(مُ لَ حَ یا حِ) [ ع. ممالحه ]
۱- (مص ل.) هم سفره بودن.
۲- به یکدیگر اعتماد کردن.
۳- (اِمص.) هم سفرگی، نمک خوارگی.
۴- اعتماد.
(مَ لِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مملکت، مملکت‌ها.
(مَ) [ ع. ] (ص.) جِ مملوک.
(مُ نِ عَ) [ ع. ممانعه ] (مص م.) جلوگیری کردن، بازداشتن.
(مُ کِ سَ) [ ع. مماکسه ] (مص ل.)
۱- چانه زدن در معامله.
۲- بخیلی کردن.
(مُ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- برگزیده، جدا شده.
۲- دارای برتری و امتیاز.
(مُ تَ حَ) [ ع. ] (اِمف.) امتحان شده.
(مُ تَ حِ) [ ع. ] (اِفا.) امتحان کننده، آزماینده.
(مُ تَ دّ) [ ع. ] (اِمف.) امتداد یافته، کشیده شده.
(مُ تَ زَ) [ ع. ] (اِمف.) آمیخته، مخلوط.
(مُ تَ زِ) [ ع. ] (اِفا.) آمی‌زنده، مخلوط کننده.
(مُ مَ تِّ) [ ع. ] (اِفا.) آن که بهره می‌دهد.
(مُ تَ) [ ع. ممتلی ء ] (اِفا.) لبالب، پُر.
(مُ تَ نِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- امتناع کننده، سرپیچی کننده.
۲- ناممکن، محال.
(مُ تَ هَ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) خوار کرده.
۲- (ص.) پست، ناچیز.
(مُ مَ ثَّ) [ ع. ] (اِمف.) مثل زده شده، مجسم شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) تشبیه شده.
