رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
جهان سر به سر حکمت و عبرت است
چرا بهره ی ما همه غفلت است
«فردوسی»
(مَ نّ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) نیکویی کردن درباره کسی.
۲- بخشش نمودن و سپس منت گذاشتن.
۳- (اِمص.) منت.
(مَ) (اِ.) واحدی برای وزن برابر با سه کیلوگرم.
(مِ) [ ع. ] (حرف جر، حراض.) از.
(~.) (ضم.) ضمیر اول شخص مفرد.
(مِ بَ) [ ع. ] (ق.) پس از این، از این به بعد.
(مَ تَ) (اِ.) چوب ستبر و گره دار که قلندران به دست می‌گرفتند.
(مِ. حِ ثُ یا ثِ لْ مَ) [ ع. ] (ق مر.) ر وی هم رفته، جمعاً، مجموعاً.
(مَ. دَ. وَ) (ص نسب.) (عا.) چیزی که جعلی است و پایه و اساس ندارد.
(مِ مِ) (اِمر.) (عا.) سخن جویده جویده، تأنی و درنگ بسیار در سخن گفتن، تَمجْمُج.
(مَ) [ ع. ] (مص ل.) نیابت کردن، جانشین کسی شدن.
(مَ بِ) [ ع. ] (اِ.) جِ منبت.
(مَ بِ) [ ع. ] (اِ.) جِ منبر.
(مَ بِ) [ ع. ] (اِ.) جِ منبع.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) نام بتی از بت‌های مورد پرستش بعضی از طوایف عرب پیش از اسلام.
(~.) [ روس. ] (اِ.) پول رایج روسیه.
(مُ) [ ع. مناجاه ] (مص ل.) راز و نیاز کردن با خداوند.
(مُ جِ زَ) [ ع. مناجزه ] (مص ل.) مبارزه کردن، با هم نزاع کردن.
(مُ) [ ع. ] (اِ فا.) مناجات کننده، راز و نیاز کننده.
(مُ حِ بَ) [ ع. مناحبه ] (مص ل.)
۱- با هم نزد حاکم رفتن.
۲- بر یکدیگر بالیدن.
۳- گرو بستن.
(مُ) [ ع. ] (اِ.)
۱- محل اقامت.
۲- محل زانو زدن شتر.
