رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
بر اهرمن نتابد انوار اسم اعظم
ملک آن توست و خاتم فرمای هر چه خواهی
«حافظ»
(مُ تَ مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- درخواست شده، طلب کرده.
۲- تقاضا، حاجت.
(مُ تَ مِ) [ ع. ] (اِفا.) التماس کننده، خواهش کننده.
(مُ تَ هِ) [ ع. ] (اِ.) (اِفا.) شعله ور، سوزان، دارای التهاب.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- به خود پیچیده، پیچ در پیچ شونده.
۲- نوعی از حرکت نبض که مانند ریسمان پیچیده محسوس شود.
(مَ جَ) [ ع. ] (اِ.) پناهگاه.
(مُ لْ جَ) [ ع. ] (اِمف.) لجام زده شده.
(مُ جِ) [ ع. ] (اِفا.) لجام کننده.
(مُ لِ) [ ع. ] (اِفا.) اصرار ورزنده، الحاح کننده.
(مِ) [ ع. ] (اِ.) نمک. ج. املاح و ملاح.
(مُ حِ) [ ع. ] (اِفا.) کافر، بی دین.
(مَ حَ فِ) [ ع. ملحفه ] (اِ.) نک ملافه. ج. ملاحف.
(مُ حَ) [ ع. ] (اِمف.) پیوسته، متصل گشته.
(مُ حَ. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص م.) پیوستن، اضافه کردن.
(مُ حَ) [ ع. ] (اِمف.) جِ ملحقه ؛ اضافه شده‌ها، ضمیمه‌ها.
(مَ حَ) [ ع. ] (اِ.) جامه و بافته ابریشمی.
(مَ حَ مَ یا مِ) [ ع. ملحمه ] (اِ.) فتنه، شورش.
(مُ حَ یا حِ) [ ع. ملحه. ] (اِ.) سخن نیکو. ج. ملح.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) نگریسته شده، دیده شده.
(مَ) [ ع. ] (اِ مف.) آهنگ دار.
(مَ لَ)(اِ.) حشره‌ای است موذی از راست بالان که دارای قطعات دهانی خرد کننده و دگردیسی ناقص است. این حشره دارای دو زوج بال است. پاهای عقبی اش برای جستن رشد زیاد کرده‌است.
