رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
صد نامه فرستادم یک نامهٔ تو نامد
گویی خبر عاشق هرگز نرساند کس
«انوری»
(مَ یا مِ بَ) [ ع. ] (اِ.) پوشاک، پوشیدنی، ج. ملابس.
(مُ لَ بَّ) [ ع. ] (اِمف.) پوشیده، لباس پوشیده.
(مَ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) پوشیده شده.
۲- (اِ.) پوشاک، هرچیز پوشیدنی.
(مِ لَّ) [ ع. مله ] (اِ.)
۱- کیش، آیین.
۲- پیروان یک دین.
۳- مردم یک کشور.
(مُ تَ ئِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- التیام یافته، به شده، بهبود یافته.
۲- به هم پیوسته.
(مُ تَ بَ) [ ع. ] (اِمف.) خلط شده، مشتبه.
(مُ تَ بِ) [ ع. ] (اِفا.) خلط کننده، مشتبه سازنده.
(مُ تَ ثِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- بوسه دهنده.
۲- آن که دهان وی با نقاب یا دهان بند بسته شده.
(مُ تَ ثَ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) بوسیده شده.
۲- (اِ.) جای بوسه.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِ.) پناهگاه، جای پناه.
(مُ تَ) [ ع. ملتجی ء ] (اِفا.) پناه جوینده، پناه برنده.
(مُ تَ حِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- لحیم شده، به هم پیوسته.
۲- زخمی که سر آن به هم آمده و التیام یافته.
(مُ تَ زِ) [ ع. ] (اِ فا.)
۱- ملازم، همراه.
۲- متعهد.
(~. شُ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) متعهد شدن، مجبور شدن.
(مُ تَ ص) [ ع. ] (اِفا.) برچسبنده.
(مُ تَ طِ) [ ع. ] (اِفا.) متلاطم، مواج، خروشان (موج، دریا).
(مُ تَ فّ) [ ع. ] (ص.) پیچیده، درهم پیچیده (گیاه و جز آن).
(مُ تَ فِ) [ ع. ] (اِفا.) آگاه، متوجه.
(مُ تَ قا) [ ع. ] (اِ.) محل تلاقی، جای به هم رسیدن.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) دیدار کننده، ملاقات کننده.
