اگر روم ز پِی‌اش فتنه‌ها برانگیزد
ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دَم از وفاداری
چو گَرد در پِی‌اش افتم چو باد بُگْریزد
و گر کنم طلبِ نیم بوسه صد افسوس
ز حُقِّهٔ دهنش چون شکر فرو ریزد
من آن فریب که در نرگسِ تو می‌بینم
بس آبروی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق، دامِ بلاست
کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز
هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
بر آستانهٔ تسلیم سر بِنِه حافظ
که گر ستیزه کنی، روزگار بستیزد
مرغ خونین ترانه را مانم
صید بی آب و دانه را مانم
«رهی معیری»
(شَ) (اِ.)
۱- چوبک زن، کسی که در شب‌های ماه رمضان با آواز یا صدای طبل مردم را بیدار می‌کند.
۲- مهتر پاسبان.
(ش) (اِ.)باشه ؛ پرنده‌ای شکاری، کوچک تر از باز.
(اِ.) لباس اضافی برای تعویض لباسی که پوشیده‌اند. ؛ شور ~ دو یا چند جامه که یکی را به تن کنند و دیگری را بشویند و تمیز کنند.
[ ع. ] (اِفا.) سخن چین، نمام.
(ص) [ ع. ] (اِفا.)ستایش کننده، وصف کننده.
(ص) [ ع. ] (اِفا.)۱ - رسنده.
۲- پیوسته.
(~. شُ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.)
۱- رسیدن، پیوستن.
۲- به حق رسیدن.
(ض) [ ع. ] (اِفا.) پیدا، نمایان.
(ض) [ ع. ] (اِفا.) وضع کننده.
(عِ) [ ع. ] (اِفا.) پند دهنده. ج. وعاظ.
[ ع. ] (اِفا.)
۱- نگاهدارنده، حافظ.
۲- شنونده، گوش دهنده.
(فِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- بر سویی آینده، آینده.
۲- نزد کسی رونده. جِ (عربی) وفود، اوفاد، وفد.
(فِ) [ ع. ] (اِفا.) فراوان، زیاد.
(اِ.) آلتی که با آن تریاک می‌کشند.
(ص نسب.) تریاکی، معتاد.
(فِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- تمام، کامل.
۲- وفا - کننده.
(قِ) [ ع. ] (اِفا.) تابناک، مشتمل.
(ق) [ ع. ] (اِفا.)
۱- فرود آینده، رخ دهنده.
۲- حاصل.
۳- راست، درست.
۴- وضع یا کیفیت قرار گرفتن.
۵- وضع یا کیفیت وقوع یافتن. ؛ در ~ در حقیقت. ؛غیر ~ خلاف واقعیت.
(~. گَ) [ ع - فا. ] (اِمص.)
۱- گرایش و توجه به واقعیت‌ها و پرهیز از خیال بافی.
۲- وفاداری به طبیعت یا زندگی واقعی و بیان دقیق آن بدون خیال پردازی. نک رئالیسم.
(قِ عن) [ ع. ] (ق.) در واقع، در حقیقت، حقیقتاً.
