آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
من از دلبستگیهای تو با آیینه دانستم
که بر دیدار طاقت سوز خود عاشق‌تر از مایی
«رهی معیری»
(شَ) (اِ.)
۱- چوبک زن، کسی که در شب‌های ماه رمضان با آواز یا صدای طبل مردم را بیدار می‌کند.
۲- مهتر پاسبان.
(ش) (اِ.)باشه ؛ پرنده‌ای شکاری، کوچک تر از باز.
(اِ.) لباس اضافی برای تعویض لباسی که پوشیده‌اند. ؛ شور ~ دو یا چند جامه که یکی را به تن کنند و دیگری را بشویند و تمیز کنند.
[ ع. ] (اِفا.) سخن چین، نمام.
(ص) [ ع. ] (اِفا.)ستایش کننده، وصف کننده.
(ص) [ ع. ] (اِفا.)۱ - رسنده.
۲- پیوسته.
(~. شُ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.)
۱- رسیدن، پیوستن.
۲- به حق رسیدن.
(ض) [ ع. ] (اِفا.) پیدا، نمایان.
(ض) [ ع. ] (اِفا.) وضع کننده.
(عِ) [ ع. ] (اِفا.) پند دهنده. ج. وعاظ.
[ ع. ] (اِفا.)
۱- نگاهدارنده، حافظ.
۲- شنونده، گوش دهنده.
(فِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- بر سویی آینده، آینده.
۲- نزد کسی رونده. جِ (عربی) وفود، اوفاد، وفد.
(فِ) [ ع. ] (اِفا.) فراوان، زیاد.
(اِ.) آلتی که با آن تریاک می‌کشند.
(ص نسب.) تریاکی، معتاد.
(فِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- تمام، کامل.
۲- وفا - کننده.
(قِ) [ ع. ] (اِفا.) تابناک، مشتمل.
(ق) [ ع. ] (اِفا.)
۱- فرود آینده، رخ دهنده.
۲- حاصل.
۳- راست، درست.
۴- وضع یا کیفیت قرار گرفتن.
۵- وضع یا کیفیت وقوع یافتن. ؛ در ~ در حقیقت. ؛غیر ~ خلاف واقعیت.
(~. گَ) [ ع - فا. ] (اِمص.)
۱- گرایش و توجه به واقعیت‌ها و پرهیز از خیال بافی.
۲- وفاداری به طبیعت یا زندگی واقعی و بیان دقیق آن بدون خیال پردازی. نک رئالیسم.
(قِ عن) [ ع. ] (ق.) در واقع، در حقیقت، حقیقتاً.
