آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
نه راحت از فلک جویم نه دولت از خدا خواهم
و گر پرسی چه می‌خواهی؟ تو را خواهم تو را خواهم
«رهی معیری»
(هَ) (ص مر.)
۱- هم شغل.
۲- حریف، رقیب.
(~.) (حامص.)
۱- هم شغلی.
۲- شرکت با دیگری در کاری و شغلی.
(~. س) (ص.) نک. هم پیاله.
(~. کَ) (ص.) همراه، همنشین.
(~. کُ) [ فا - ع. ] (ص.)هم رتبه، هم - شأن.
(هَ. گِ) (حامص.) تقارب، کیفیت نزدیک شدن اجزای یک کل به یکدیگر.
(هَ. ش) (ص.) هم ارز، هم قدر.
(هَ) (ص مر.)
۱- هم آورد، هم نبرد.
۲- همتا.
(هُ) (اِ.)
۱- پرنده‌ای افسانه‌ای که به باور قدما اگر سایه اش بر سر کسی بیفتد آن شخص سعادتمند می‌شود.
۲- نامی است از نام‌های زنان.
(هَ) (ق.) همه، کل، تمام.
(هَ) (اِ.) آمار، شماره، عدد.
(هَ) (ق.) همواره، پیوسته.
(هَ ر) (ق.) = همواره: همیشه، دایم.
(هَ مّ) [ ع. ] (ص.) سخن چین، عیب کننده.
(هَ) [ ع. ] (اِ.) شیر درنده.
(هَ) [ په. ] (ص.) همتا، برابر، مثل، مانند.
(هُ) [ ع. ] (اِ.)
۱- پادشاه بلند همت.
۲- دلیر، بخشنده.
(هَ مّ) [ ع. ] (ص.) سخن چین، نمام.
(هَ) [ په. ]
۱- (ضم.) آن چه که قبلاً ذکر شده.
۲- آن چه که در خاطر گوینده و شنونده معهود است.
۳- (ق.) همچنان.
۴- (ص.) مساوی، معادل، یکسان.
(~.) (ق.) به طور یقین، بی شک.
