آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
تو ترحم نکنی بر من مخلص گفتم
ذاک دعوای و ها انت و تلک الایام
«حافظ»
(~. کَ دَ) (مص ل.)
۱- متحد شدن.
۲- برابری کردن در امری.
۳- توافق کردن و تناسب داشتن چند صدای مختلف با هم.
(هَ) (ص.)
۱- هم صدا.
۲- هم زبان، متفق القول.
(هَ)(ص.)
۱- کسی که با شخص یا اشخاصی دیگر بازی کند.
۲- هنرپیشه‌ای که با هنرپیشه دیگر در فیلم یا نمایش نامه‌ای بازی کند.
(هَ. بَ تَ) (ص.) یار و رفیق بستر، زن و مرد که با هم در یک بستر بخوابند.
(هَ بَ تِ) (اِمر.) آلیاژ.
(هَ. ن) (ص.) شریک در تاخت و تاز و تاراج.
(هَ. تَ) (ص.) برابر، مساوی.
(~. تَ) (ص.) رفیق، همراه.
(هَ. جِ) [ فا - ع. ] (ص مر.)
۱- متعلق به یک جنس (نر یا ماده).
۲- از یک قوم یا نژاد.
۳- متجانس.
(~. جَ) [ فا - ع. ] (ص.) همسایه.
(~. خا بِ) (ص.) همسر.
(~. خا بِ) (حامص.) با هم در یک بستر خوابیدن و عشق بازی کردن، هم - بستری.
(~.) (ص.) موافق، هم فکر.
(~. دَ) (اِمر.) هم نبرد، حریف.
(~. دُ ر)(ص مر.)۱ - هم عصر، معاصر.
۲- شریک دوره تحصیلی.
(~. رَ) (ص.) هم آهنگ، یک جهت، متفاوت.
(~.) (ص.)
۱- هم سن و سال.
۲- باجناق.
(~.) (ص.) هم نشین.
(~. زَ دَ) (مص م.) در هم آمیختن، به هم زدن.
(~. زُ) (ص.) باجناغ، دو مرد که دو خواهر را به زنی گرفته باشند.
