آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا
فی بعدها عذاب فی قربها السلامه
«حافظ»
(مَ) [ فا - ع. ] (ص.)
۱- بی اندازه، بی شمار.
۲- بی پایان، بی حد.
(مَ رَ) [ فا - ع. ] (ص.)
۱- بیگانه، غریبه.
۲- کسی که مورد اعتماد نیست.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص مف.) غیرقابل تشخیص، غیرقابل حس.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص مر.)
۱- بی حد، بی انتها.
۲- حصار نشده.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص مر.) حل نشدنی، غیرقابل حل.
(ص.) معروف، مشهور.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص.) نادیدنی.
(مُ) [ فا - ع. ] (ص.) ناکام، محروم.
(مَ) (ص.) پَست، بی غیرت.
(زَ) (اِ. ص.)
۱- دختر و پسری که برای زناشویی قرار گذاشته باشند.
۲- کاندید، شخصی که برای به عهده گرفتن مسئولیتی معرفی شده باشد.
(~.) (حامص.)معاشرت و عشق - بازی در دوران نامزدی.
(مُ سَ) [ فا - ع. ] (ص.)
۱- آن که مسلمان نیست، کافر.
۲- دشنام گونه‌ای است مسلمانان را.
۳- سنگدل، قسی القلب.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص مف.) غیرقانونی.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص مف.) ناخوشایند.
(مُ یِ) [ فا - ع. ] (ص.)
۱- آن چه که موافق و سازگار نیست.
۲- درشت، خشن.
(مُ کِ) [ فا - ع. ] (ص.) محال، ناشدنی، نایافتنی.
(مِ یا مَ) [ په. ] (اِ.)
۱- نوشته، مکتوب.
۲- کتاب، صحیفه.
(~. رِ) (ص فا.) نامه بر، نامه آور.
(~. س) (ص مر.) نیک کردار.
(~.) (ص مر.) بدکردار، گناه کار.
