آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
بت چینی عدوی دین و دل‌هاست
خداوندا دل و دینم نگه دار
«حافظ»
(مُ ثِ قَ) [ ع. مواثقه ] (مص ل.) با هم عهد و پیمان بستن.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ میثاق ؛ عهدها.
(مَ وّ) [ ع. ] (ص.) موج زننده، متلاطم، دارای موج.
(مَ جِ) [ ع. ] (اِ.) مزد، حقوقِ ماهیانه یا سالیانه.
(مُ جِ) [ ع. ] (اِفا.) رویاروی، مقابل.
(مُ جَ هَ یا جِ هِ) [ ع. مواجهه ] (مص ل.) روبرو شدن.
(مُ) [ ع. مؤاخاه ] (مص ل.) برادری، دوستی و برادری.
(مَ دّ) [ ع. ] (اِ.)
۱- جِ ماده.
۲- (عا.) در فارسی به معنای مواد مخدّر.
۳- بندهای لایحه، قانون، قرارداد و مانند آن‌ها.
۴- دروس، درس‌ها.
۵- وسایل، اسباب.
(مُ دَ عَ یا دِ ع) [ ع. موادعه. ] (مص ل.) آشتی کردن، صلح کردن.
(مُ رَ بَ یا رِ بِ) [ ع. مواربه. ]
۱- (مص ل.) با همدیگر زیرکی کردن، مکر و فریب کردن با هم.
۲- (مص م.) آفت رسانیدن.
(مَ رِ) [ ع. ] (اِ.) جِ مورد.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ میراث.
(مُ) [ ع. موازاه ] (مص ل.) برابری، برابر بودن، روبرو شدن.
(مُ زِ رَ) [ ع. موازره ] (مص م) یاری نمودن.
(مُ زَ نَ یا نِ) [ ع. موازنه ] (مص م.) وزن کردن، سنجیدن دو چیز با هم.
(مُ) [ ع. ]
۱- (اِفا. ص.) برابر، روبرو.
۲- دو خطی که فاصله بین شان به یک اندازه باشد و هرچقدر امتداد داده شوند به هم نرسند.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ میزان.
(مُ) [ ع. مواساه ] (مص م.) یاری کردن، کمک رساندن.
(مَ) [ ع. ] (اِ.) جِ ماشیه ؛ ستور و چارپایان.
(مُ ص لَ) [ ع. مواصله ] (مص ل.) با هم وصلت کردن، به هم پیوستن.
