آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
کوس ناموس تو بر کنگره عرش زنیم
علم عشق تو بر بام سماوات بریم
«حافظ»
(مَ مَ) (اِ.) نوعی پارچه نخی سفید و نازک.
(مُ لَ مَّ) [ ع. ملمه ] (اِ.) سختی‌ها، پیشآمدهای سخت.
(مَ) [ ازع. ] (اِمف.) لمس شده، قابل لمس.
(مَ لَ) (ص.) سرخوش، مست.
(مُ هِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- الهام کننده، تلقین کننده.
۲- خدای تعالی ؛ ج. ملهمین.
(مُ هَ) [ ع. ] (اِمف.) الهام شده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- اندوهگین.
۲- ستم دیده، مظلوم.
(مُ) [ ع. ] (اِفا. ص.)
۱- آن که بازی می‌دهد.
۲- بذله گوی، مقلد.
(مِ) [ ع. ] (ص.)
۱- بلندقامت.
۲- زن لاغر و چالاک.
(مَ لَ) (ص.) ملاح، دریانورد، ناوبر در کشتی‌های تجاری (فره).
(~.) [ ع. ] (اِ.) تثنیه ملا (ملأ)؛ شب و روز.
(مُ لَ وَّ) [ ع. ] (اِمف.) آلود شده.
(مِ لُ دِ) [ فر. ] (اِ.) درام عامه پسند موزیکال با ویژگی‌های نمایشی و حرکت‌های بدنی که موضوع آن معم ولاً غیرواقعی و اغراق آمیز است.
(مِ لُ) [ فر. ] (اِ.) آهنگ، لحن، نغمه.
(مُ لَ وَّ) [ ع. ] (اِمف. ص.)
۱- بادامی شکل، شبیه به بادام.
۲- به شکل لوزی.
۳- خرمای پر کرده از بادام و جوزاغند.
(مَ) (ص.) (عا.) زیبا، خوشگل.
(مَ) [ ع. لواطه ] (به صیغه اِمف. ص.) امرد، مفعول، کونی، هیز، مخنث.
(مَ) [ ع. ] (ص.) بیزار، اندوهگین، به ستوه آمده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) نکوهش شده، سرزنش شده.
(مُ لَ وَّ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) رنگ کرده شده.
۲- (ص.) رنگارنگ.
