آن کس که به دست، جام دارد
سلطانیِ جَم، مُدام دارد
آبی که خِضِر، حیات از او یافت
در می‌کده جو، که جام دارد
سررشتهٔ جان، به جام بگذار
کاین رشته از او نظام دارد
ما و مِی و زاهدان و تقوا
تا یار، سرِ کدام دارد
بیرون ز لبِ تو ساقیا نیست
در دور، کسی که کام دارد
نرگس همه شیوه‌های مستی
از چشمِ خوشت به وام دارد
ذکرِ رخ و زلف تو دلم را
وردی‌ست که صبح و شام دارد
بر سینهٔ ریشِ دردمندان
لعلت نمکی تمام دارد
در چاهِ ذَقَن چو حافظ ای جان
حُسنِ تو دو صد غلام دارد
صبر کن ای تن که آن بیداد هجران بگذرد
راحت تن چون که بگذشت آفت جان بگذرد
«انوری»
(مُ تَ صا) [ ع. ] (اِمف.) تحقیق و بررسی شده.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) تفحص و تحقیق کننده.
(مُ تَ قِ لّ) [ ع. ] (اِفا.) آزاد، مختار، دارای استقلال.
(مُ تَ قِ لَ نْ) [ ع. ] (ق.) به استقلال، آزادانه.
(مُ تَ قَ) [ معر. ] (اِ.)
۱- پوستین آستین دراز.
۲- آلتی که بدان چنگ و مانند آن نوازند.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) راست، معتدل.
(~. شُ) [ ع - فا. ] استوار شدن، سامان یافتن.
(مُ تَ مَ نْ) [ ع. ] (ق.) راست و مستقیم، به طور مستقیم.
(مُ تَ لَ) [ ع. ] (اِمف.) لذت برده، تمتع گرفته.
(مُ تَ زِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- آنچه بودنش لازم است.
۲- موجب، مسبب.
(مُ تَ) [ ع. ] (اِفا.) به پشت خوابنده.
(مُ تَ مِ دّ) [ ع. ] (اِفا.) یاری خواهنده، استمداد کننده.
(مُ تَ مِ رّ) [ ع. ] (اِفا.) پیوسته، همیشه، ادامه دار.
(~.) [ ع. ] (اِ.) حقوق ماهیانه، مواجب.
(مُ تَ س) [ ع. ] (اِمف.)
۱- چیزی که به آن چنگ بزنند.
۲- در فارسی ؛ بهانه، عذر، دستاویز.
(مُ تَ مِ) [ ع. ] (اِفا.) شنونده. ؛ ~آزاد کسی که - بدون آن که شاگرد رسمی باشد - در کلاس یا خطابه حاضر شود و به درس و نطق گوش دهد.
(مُ تَ لَ) [ ع. ] (اِمف.) جایی که کسی آن را ملک خود قرار داده باشد.
(مُ مَ) [ په. ] (اِمف.) بینوا، بیچاره.
(مُ تَ بِ) [ ع. ] (اِفا.) استنباط کننده، درک کننده.
(مُ تَ بِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- جوینده خبر، طالب آگاهی.
۲- بیدار، هوشیار.
