رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
(~.) (اِ.) دارو، دوا.
(~. وَ)(اِمر.)۱ - دست فروش، دوره گر د.
۲- عطار، پزشک.
(~. کَ دَ) (مص ل.) پافشاری کردن، اذیت کردن.
(لُ) [ انگ. ] (اِ.)
۱- شمعک.
۲- طبقه همکف ساختمان که ارتفاع آن از بقیه طبقه‌ها کمتر است و معمولاً به عنوان پارکینگ و موتورخانه و یا انباری استفاده می‌شود.
(وَ) (اِمر.) داروفروش.
(اِمر.)
۱- پای پیل.
۲- مرضی است که پای آدمی باد می‌کند و بزرگ می‌شود.
(لَ) (اِ.) نک بیلک.
(شَ) (اِمر) ترشک، ریواس.
(ص مر.)
۱- به رنگ پیل، خاکستری.
۲- مانند فیل از بزرگی و سنگینی.
(پَ یا پِ) (اِ.)
۱- عهد، قرارداد.
۲- شرط.
(~. مِ) (اِمر.) تعهدنامه، عهدنامه. (فره).
(~.) (ص.) کسی که انجام دادن کاری را در برابر گرفتن پول معینی به عهده می‌گیرد، مقاطعه کار، کنتراتچی.
(پَ یا پِ نِ) (اِمر.)
۱- ظرفی برای اندازه گیری غلات، مایعات و...
۲- جام شراب.
۳- مجازاً، شراب، نوشیدنی.
(~. کِ) (ص فا.) شرابخوار، باده گسار.
(~. گُ) (ص فا.) شراب خوار، باده نوش.
(پِ) (ص نسب.) کارمندی که استخدام رسمی نباشد؛ قراردادی.
(پِ یِ) (اِمص.)
۱- پیمودن، طی کردن.
۲- اندازه گیری، مساحت کردن.
(پِ یَ دِ) (ص فا.)
۱- وزن کننده.
۲- نوشنده، آشامنده.
(پِ دَ) (مص م.)
۱- اندازه گرفتن.
۲- مساحت کردن.
۳- طی کرده راه.
(~.) (ص.)
۱- وزن کردنی.
۲- نوشیدنی، قابل نوشیدن.
