رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
(~. کَ دَ) (مص ل.)
۱- متحد شدن.
۲- برابری کردن در امری.
۳- توافق کردن و تناسب داشتن چند صدای مختلف با هم.
(هَ) (ص.)
۱- هم صدا.
۲- هم زبان، متفق القول.
(هَ)(ص.)
۱- کسی که با شخص یا اشخاصی دیگر بازی کند.
۲- هنرپیشه‌ای که با هنرپیشه دیگر در فیلم یا نمایش نامه‌ای بازی کند.
(هَ. بَ تَ) (ص.) یار و رفیق بستر، زن و مرد که با هم در یک بستر بخوابند.
(هَ بَ تِ) (اِمر.) آلیاژ.
(هَ. ن) (ص.) شریک در تاخت و تاز و تاراج.
(هَ. تَ) (ص.) برابر، مساوی.
(~. تَ) (ص.) رفیق، همراه.
(هَ. جِ) [ فا - ع. ] (ص مر.)
۱- متعلق به یک جنس (نر یا ماده).
۲- از یک قوم یا نژاد.
۳- متجانس.
(~. جَ) [ فا - ع. ] (ص.) همسایه.
(~. خا بِ) (ص.) همسر.
(~. خا بِ) (حامص.) با هم در یک بستر خوابیدن و عشق بازی کردن، هم - بستری.
(~.) (ص.) موافق، هم فکر.
(~. دَ) (اِمر.) هم نبرد، حریف.
(~. دُ ر)(ص مر.)۱ - هم عصر، معاصر.
۲- شریک دوره تحصیلی.
(~. رَ) (ص.) هم آهنگ، یک جهت، متفاوت.
(~.) (ص.)
۱- هم سن و سال.
۲- باجناق.
(~.) (ص.) هم نشین.
(~. زَ دَ) (مص م.) در هم آمیختن، به هم زدن.
(~. زُ) (ص.) باجناغ، دو مرد که دو خواهر را به زنی گرفته باشند.
