رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
(~. ز) (اِمر.) وسیله‌ای برای مخلوط کردن، به ویژه مخلوط و همگن کردن مواد غذایی مایع.
(هَ) (حامص.)
۱- با هم زیستن.
۲- کیفیت همکاری و اتحاد دو جاندار مختلف است به منظور تغذیه یا ادامه زندگی.
(~. سَ) (ص.)
۱- هم وزن.
۲- هم - شأن، هم رتبه.
(~. گِ) (ص نسب.) دو یا چند شاگرد که نزد یک معلم درس می‌خوانند.
(~. شَ) (ص.) دو یا چند تن که در یک شهر تولد یافته یا زندگی کنند.
(~. شِ) [ فا - ع. ] (ص مر.) شبیه.
(~. ش کَ) (ص.) دو قلو.
(~. طِ) (ص.) برابر، مساوی.
(هَ. مَ رَ) [ فا - ع. ] (ص.) هم فکر، هم عقیده.
(هَ) (ص.) (عا.) همراه، رفیق.
(~. ل) (ص.) = هم پالگی:
۱- (عا.) کسی که با دیگری در یک پالکی و کجاوه نشیند.
۲- (کن.) کسانی که با هم جور و مناسب اند، هم ردیف.
(~. پُ) (ص.) متحد، پشتیبان.
(~. پُ) (حامص.) هم پشت بودن، یاری، یاوری.
(~. ل) (ص.)
۱- هم نشین، رفیق.
۲- کسی که با دیگری در نوشیدن شراب و عرق همراهی کند.
(~. پَ یا پِ) (ص.) کسی که با دیگری عهدی بسته، هم عهد.
(~. چَ) (ص.) رقیب.
(~. چ. کَ دَ) (مص ل.) حسادت ورزیدن.
(~. چُ)
۱- (ق تشبیه.) آن سان، آن - گونه.
۲- (ص.) مثل آن، مانند آن.
۳- (صفت به جای موصوف) چنان کس.
۴- به همان شکل، به همان صورت.
(~. چَ) (ص.) معادل، برابر.
(~. چُ) (ق.) مانند این، مثل این.
