رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
(هُ) (اِ.) هوش، زیرکی.
(~.) (شب جم.) ساکت! خاموش!
(هَ ش) [ ع. هشاشه ] (مص ل.) شاد شدن، شادمانی.
(هِ) [ ع. ] (اِ مص.) بخشش، جوانمردی.
(هَ) [ په. ] (اِ.) عدد اصلی بین هفت و نه (۸). ؛ ~ کسی گرو نه بودن کنایه از: درآمد کم و هزینه زیاد داشتن.
(هَ) (اِمر.) اختاپوس.
(هَ) [ په. ] (اِ.) عدد اصلی مساوی هشت بار ده، پنجاه بعلاوه سی.
(هِ تَ) [ په. ] (مص م.) نهادن، گذاشتن، رها کردن.
(هِ تِ) (ص مف.) گذاشته، رها کرده.
(هَ) (اِ.) راهرو سقف دار هشت ضلعی یا گِرد در قسمت ورودی جلوی ساختمان.
(هَ شَ هَ) (ص.) (عا.)
۱- بی نظم و ترتیب.
۲- بی معنی، بیهوده.
(هَ شَ) (ص.)
۱- بی سر و پا.
۲- فرومایه، مفلس.
(هُ) (ص.) هشیار، هوشیار.
(هُ مَ) (ص.) هوشمند.
(هُ پُ لَ) (اِ.) سوت، سوتی که با دست و دهان بزنند.
(هُ) (ص.) هوشمند، زیرک.
(هَ ش) [ ع. ] (اِ.) گیاه خشک و ریز ریز، هر چیز خشک.
(هُ) (ص.) خردمند، هوشمند.
(هَ بَ یا بِ) [ ع. هضبه ] (اِ.)۱ - کوه.
۲- پشته کم گ یاه.
۳- باران بزرگ قطره و پیوسته.
(هَ) [ ع. ] (اِمص.)
۱- گوارش، تحلیل غذا در معده.
۲- درهم شکستن.
