گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(رِ) [ فا - ع. ] (ص.) ناآشنا به کار، ناشی.
(دَ) (مص م.) خم کردن، خم دادن.
(اِمر.) کشتی بان.
(بَ) (ص فا.) راننده ناو.
(خُ) (ص مر. اِمر.) ملاح، کشتی بان.
(اِمر.)
۱- مجرایی که آب را از بام خانه به پایین هدایت می‌کند.
۲- مجرای آب، نهر.
۱ - (ص مر.) به شکل ناو.
۲- (اِمر.) چین خوردگی ناو شکل طبقات زمین.
(وَ)
۱- نبرد، جنگ.
۲- رزمگاه.
(~.) (اِمر.) رزمگاه و میدان جنگ.
(ش کَ) (ص فا. اِ.) کشتی جنگی تندرو که کشتی‌های جنگی را دنبال کند و مجهز به وسایل اژدراندازی است.
(ق.) خرامان، جلوه کنان.
(وَ) (اِمر.) بالشچه‌ای که خمیر پهن کرده بر آن نهند و بر دیوار تنور تافته چسبانند تا نان بپزد، رفیده، نابند.
(وِ) (اِ.) ظرف چوبی که در آن گل یا خاک می‌ریختند و آن را روی شانه گرفته پای ساختمان می‌بردند.
(~. کِ) (اِفا.) کارگر ساختمان.
[ معر. ] (اِ.) قبر، گور، دخمه.
(چَ یا چِ) (اِمصغ.) کشتی جنگی کوچک.
(وَ) (اِمصغ.) تیر، تیری که با کمان اندازند.
(اِ.) کشتی‌های جنگی، مجموعه‌ای از ناوها.
(ص نسب.) سربازی که در نیروی دریایی خدمت می‌کند.
(دَ) (مص ل.)
۱- میان تهی کردن.
۲- خرامیدن.
۳- خمیدن، خم شدن.
۴- چرت زدن.
