گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(ژِ) (ص.) ناپاک، آمیخته.
(ص.)۱ - چرکین.
۲- آلوده.
۳- حرام.
۴- بدکاره، بدکردار.
۵- نجس.
۶- کافر.
۷- غدار.
۸- کسی که در حال جنایت است.
۹- زشت، بد.
۱۰ - غیرخالص، مغشوش.
(پِ دَ) (اِ.) مردی جز پدر شخص، که با مادر او ازدواج کرده‌است.
(پَ) (ص.) پنهان، ناپیدا.
(پَ)(ص.) کار نسنجیده، بی احتیاطی.
(پَ سَ)(ص.) فاقد حالت پسندیدگی، ن اخوشایند، نامطلوب.
(ق.) ناگزیر، بیچاره.
(چَ) (اِ.)
۱- تبرزین.
۲- نیزه کوچک.
(ص.)
۱- بی ارزش، بی بها.
۲- ناکس، فرومایه.
(اِ.) درخت صنوبر.
[ په. ] (ص.) آلوده، آغشته.
[ په . ] پسوندی است که با الحاق به اسم، صفت یا بن مضارع تشکیل صفت دهد و معنی آن با، پر، آورد، ور، مند، گین، آگین، آلود و مانند آنهاست: اندوهناک، دردناک.
(ص.) (عا.) لات بی چیز، آن که آه در بساط ندارد.
(اُ) [ انگ. ] (ص.) حالت بوکسوری که در اثر اصابت مشت‌های حریف به زمین افتد و داور از یک تا ده می‌شمارد که او برخیزد و او نمی‌تواند.
(ص.) (عا.) کسی که ضربه کاری خورده و صدمه شدید دیده باشد.
(ص.) محروم، نامراد.
(ق مر.) خواه ناخواه.
(حامص.) ناامیدی، محرومی.
(کِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- کناره گیرنده، معرض.
۲- میل کننده، مایل.
(کِ) [ ع. ] (اِفا.) عهدشکن، پیمان شکن.
