گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(وَ) (ص.) معروف، دارای نام نیک.
(مُ) [ فا - ع. ] (ص.) ناساز، ناموافق.
[ معر. ] (اِ.)
۱- آبرو، نیک نامی.
۲- قانون و شریعت الهی.
۳- عصمت، شرف. ج. نوامیس.
(کَ دَ) [ معر - فا. ] (مص ل.) تظاهر به زهد و تقوی '.
(یِ) (ص. اِ.) زنی که یک شوهر بیشتر ندیده باشد.
[ ع. ] (اِفا.) رشد کننده، نمو کننده.
[ په. ] (ص نسب.) معروف، نامدار.
(شُ دَ)(مص ل.) معروف و مشهور شدن.
(دَ) [ په. ] (مص م.) اسم گذاشتن.
(مِ یا مَ) [ فا - ع. ] (ص.) شوم، نحس.
(یِ) [ ع. نامیه ] (اِفا.)مؤنث نامی، قوه‌ای که موجب رشد و نمو می‌شود. ج. نوامی.
(اِ.)
۱- قطعه‌ای از آرد خمیر کرده و بر آتش پخته که آن را می‌خورند.
۲- غذا.
۳- روزی، رزق. ؛~ فانتزی هر یک از ناهای غیرسنتی. ؛~ باگت نان باریک و استوانه‌ای از آرد ...
(وَ) (ص فا.) سرپرست خانواده.
(ب د) (ص فا.) (عا.) روزی رسان، سخاوتمند.
(بُ) (ص فا.) (عا.) کسی که باعث قطع شدن درآمد دیگران می‌شود.
(خاه) (اِ.) تخمی خوش بوی و زردرنگ که گاهی روی خمیر نان پاشند.
(خُ) (اِفا.) زن و فرزند، کسی که تحت سرپرستی می‌باشد.
(خُ رِ) (اِمر.) هر چیزی که به عنوان خورش با نان خورده شود.
(اِمر.)
۱- (عا.) محلِ درآمد و کسب و کار.
۲- مجازاً: شکم، معده.
(نُ) (ص فا.) (عا.) پرمنفعت، پردرآمد.
