گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(اِمص.) بیماری، ناخوشی.
(یِ) [ فا - ع. ] (ص.) بی لیاقت.
(ل) (اِمص.) نالیدن، ناله و زاری.
(لَ دِ) (ص فا.) ناله کننده.
(لَ یا ل) (اِ.)
۱- زاری، صدای ناشی از درد یا ناراحتی.
۲- نوایی است از موسیقی.
(ص.) (عا.) ناجوانمرد، بی مروّت.
(دَ) (مص ل.)
۱- گریه و زاری.
۲- گله و شکایت کردن.
[ په. ] (اِ.)
۱- اسم، لفظی که برای نامیدن کسی یا چیزی به کار می‌رود.
۲- شهرت، آوازه (خوب). مق ننگ.
۳- کلمه، لفظ.
۴- صورت ظاهر.
۵- نشان، اثر.
(وَ) (ص مر.) مشهور، معروف.
(بُ) (ص.) مشهور، نیک نام.
(بُ دِ) (ص مف.) ذکر شده، مذکور.
(مُ نَ) (اِمر.) آبرو، حیثیت.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص.) بی اجازه، غیرمجاز.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص.) انس نگرفته، ناآشنا.
(مَ) [ فا - ع. ] (ص.)ناآشنا، ناشناخته.
(دَ) (ص نس.) زن پدر غیر از مادر شخص.
(مُ رَ) [ فا - ع. ] (ص.)
۱- نحس، شوم.
۲- نفرت انگیز.
۳- بدبخت، بداقبال.
(مُ تَ نِ) [ فا - ع. ] (ص.)نامأنوس، ناسازگار.
(مُ تَ رَ) [ فا - ع. ] (ص مف.) نامتداول، غیر مرسوم.
(ی) (ص فا.)
۱- کسی که در پی آوازه، نیک است.
۲- دلیر، شجاع.
