گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(~. گُ) (ص مر.) خوشبو، معطر.
[ ع. ] (اِفا.) دورکننده، رد کننده.
(اِ.) (عا.) منتهی درجه. ؛ تا ~ (ق.) تا آخرین درجه.
(بِ) [ فا - ع. ] (ص.)
۱- اندک، حقیر.
۲- آن که قابلیت و استعداد ندارد.
(قِ) [ ع. ] (اِفا.) نقدکننده، جدا کننده خوب از بد.
(قِ) [ ع. ] (اِفا.) نجات دهنده.
(قِ) [ ع. ] (اِفا.) ناتمام، نارسا. ؛~العقل کم خرد، احمق. ؛ ~الاعضاء آن که در اعضای بدنش نقصی باشد. ؛ ~الخلقه آن که دارای نقص مادرزادی باشد. ؛ ~العضو آن که عضوی از ...
(قِ) [ ع. ] (اِفا.) شکننده، شکننده پیمان.
(قِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- حمل کننده، جابه جا کننده.
۲- نقل کننده، روایت کننده، ۳- انتقال دهنده.
(قُ) (ص مر.) (عا.) زرنگ، باهوش.
(قِ لِ) [ ع. ناقله ] (اِ فا.) مؤنث ناقل.
(قِ) [ ع. ناقه ] (اِ.) شتر ماده. ؛ ~ بر بلندی راندن کنایه از: کاری را آشکار کردن، کاری را آشکارانه انجام دادن.
(قِ) [ ع. ] (اِفا.) آن که از بیماری بیرون آمده و هنوز کاملاً تندرست نشده، از بیماری برخاسته، بیمارخیز. ج. ناقهین.
[ ع. ] (اِ.) صور، بوق، شیپور.
[ ع. ] (اِ.) زنگ کلیسا. ج. نواقیس.
(اِ.) نام لحن بیست و ششم از سی لحن باربد.
(اِ.)
۱- نی باریک.
۲- قلم نویسندگی.
(اِ.) روده کوچک، جوی.
[ ع. ] (اِ.) عطا، دهش. ج. انوال.
(ص فا.) ناله کننده.
