گفتار اندر آفرینش ماه
چراغست مر تيره شب را بسيچ ببد تا توانى تو هرگز مپيچ
چو سى روز گردش بپيمايدا شود تيره گيتى بدو روشنا
پديد آيد آنگاه باريك و زرد چو پشت كسى كو غم عشق خورد
چو بيننده ديدارش از دور ديد هم اندر زمان او شود ناپديد
دگر شب نمايش كند بيشتر ترا روشنايى دهد بيشتر
بدو هفته گردد تمام و درست بدان باز گردد كه بود از نخست
بود هر شبانگاه باريكتر بخورشيد تابنده نزديكتر
بدينسان نهادش خداوند داد بود تا بود هم بدين يك نهاد
(مُ تَ عَ دّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- تجاوز - کننده، ستمگر.
۲- فعلی که تنها با فاعل معنای کامل ن داشته باشد و نیازمند به مفعول باشد.
(مُ تَ عَ ذِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- عذرآورنده، بهانه آورنده.
۲- سخت، دشوار.
(مُ تَ عَ رِّ) [ ع. ] (اِفا.) خود را به عرب مانند کننده ؛ ج متعربین.
(مُ تَ عَ رِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- اقدام کننده به کاری.
۲- اعتراض کننده.
(مُ تَ عَ رِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- طلب کننده چیزی به جهت شناختن آن.
۲- جستجو - کننده گم شده.
۳- سالک که به اول وهله از شناخت خدا غافل بود و بزودی حاضر گردد و فاعل مطلق را در ...
(مُ تَ عَ زِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- عزیز، ارجمند.
۲- قیمتی.
(مُ تَ عَ سِّ) [ ع. ] (اِفا.) سخت، دشوار.
(مُ تَ عَ سِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- بیراهه رونده، منحرف (از راه).
۲- آن که از طریق صواب عدول کند.
۳- ستمکار، ظالم ؛ ج. متعسفین.
(مُ تَ عَ شِّ) [ ع. ] (اِ.) عاشقی نماینده، عشق ورزنده ؛ ج. متعشقین.
(مُ تَ عَ صِّ) [ ع. ] (اِفا.) کسی که دارای تعصب باشد.
(مُ تَّ عِ) [ ع. ] (اِفا.) پند پذیرنده، کسی که پند و موعظه را بپذیرد.
(مُ تَ عَ فِّ) [ ع. ] (اِفا.) گندیده، بدبو.
(مُ تَ عَ لِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- آویزان، آویزنده.
۲- پیوسته، وابسته.
(مُ تَ عَ لِّ) [ ع. ] (اِفا.) جِ متعلقه.
۱- وابسته‌ها.
۲- ضمایم.
(مُ تَ عَ لِّ قِ) [ ع. ] (اِفا.) عیال، همسر.
(مُ تَ عَ لِّ) [ ع. ] (اِفا.) طالب علم، آموزنده.
(مُ تَ عَ مِّ دَ نْ) [ ع. ] (ق.) عمداً، از روی قصد و اراده.
(مُ تَ عَ مِّ) [ ع. ] (اِفا.) آن که به عمق چیزی رسیده، ژرف اندیش ؛ ج. متعمقین.
(مُ تَ عَ مِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- کوشش کننده، ساعی.
۲- سختی کشیده.
۳- آن که به تکلف کاری انجام دهد؛ ج. متعملین.
(مُ تَ عَ نِّ) [ ع. ] (اِفا.)آزاررسان، آزار - دهنده.
