شاهنامه فردوسی – آفرینش ماه

گفتار اندر آفرینش ماه

       

چراغست مر تيره شب را بسيچ            ببد تا توانى تو هرگز مپيچ‏

         چو سى روز گردش بپيمايدا            شود تيره گيتى بدو روشنا

          پديد آيد آنگاه باريك و زرد             چو پشت كسى كو غم عشق خورد

         چو بيننده ديدارش از دور ديد            هم اندر زمان او شود ناپديد

         دگر شب نمايش كند بيشتر            ترا روشنايى دهد بيشتر

         بدو هفته گردد تمام و درست            بدان باز گردد كه بود از نخست‏

         بود هر شبانگاه باريكتر            بخورشيد تابنده نزديكتر

         بدينسان نهادش خداوند داد            بود تا بود هم بدين يك نهاد

 

                       

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید
جستجوی واژه

لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)

متعه

(مُ عِ) [ ع. متعه ] (اِ.)
۱- آن چه که از آن برخوردار شود.
۲- زنی که برای تمتع به مدت معینی صیغه شود.

متعهد

(مُ تَ عَ هِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- ضامن، برعهده گیرنده.
۲- دارای حس مسئولیت در برابر ادای وظیفه.

متعود

(مُ تَ عَ وِّ) [ ع. ] (اِفا.) عادت کننده، خوگر.

متعین

(مِ تَ عَ یِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- دارای ثروت یا مقام اجتماعی برجسته.
۲- ظاهر، آشکار.
۳- محقق، ثابت.

متغابن

(مُ تَ بِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- ضررکننده.
۲- افسوس خورنده.

متغایر

(مُ تَ یِ) [ ع. ] (اِفا.) ضدهم، ناجور.

متغذی

(مُ تَ غَ ذّ) [ ع. ] (اِفا.) خورنده.

متغلب

(مُ تَ غَ لِّ) [ ع. ] (اِفا.) چیره شونده.

متغنج

(مُ تَ غَ نِّ) [ ع. ] (اِفا.) ناز کننده، با ناز و کرشمه.

متغیر

(مُ تَ غَ یِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- دگرگون شده، تغییر حال یافته.
۲- آشفته، مضطرب.

متفاخر

(مُ تَ خِ) [ ع. ] (اِفا.) فخر کننده.

متفاوت

(مُ تَ وِ) [ ع. ] (اِفا.) تفاوت دارنده، از هم جدا.

متفتت

(مُ تَ فَ تِّ) [ ع. ] (ص.) شکسته، ریزه ریزه.

متفجع

(مُ تَ فَ جِّ) [ ع. ] (اِفا.) دردمند شونده از سختی و اندوه.

متفحص

(مُ تَ فَ حِّ) [ ع. ] (اِفا.) جستجو کننده، کاوش کننده.

متفرج

(مُ تَ فَ رَّ) [ ع. ] (اِ.)
۱- محل تفرج.
۲- مکانی که موجب گشادگی خاطر گردد، محل سیر.

متفرج

(مُ تَ فَ رِّ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- گشایش یابنده (از تنگی و دشواری).
۲- گشایش خاطر یابنده.
۳- خوشی جوینده.

متفرد

(مُ تَ فَ رِّ) [ ع. ] (اِفا.) کناره گیرنده.

متفرع

(مُ تَ فَ رِّ) [ ع. ] (اِفا.) منشعب شده، شاخه شاخه شده.

متفرعن

(مُ تَ فَ عِ) [ ع. ] (اِفا.) متکبر، مغرور.


دیدگاهتان را بنویسید