دوستان دخترِ رَز توبه ز مستوری کرد
شد سویِ محتسب و کار به دستوری کرد
آمد از پرده به مجلس عَرَقَش پاک کنید
تا نگویند حریفان که چرا دوری کرد
مژدگانی بده ای دل که دگر مطربِ عشق
راهِ مستانه زد و چارهٔ مخموری کرد
نه به هفت آب، که رنگش به صد آتش نرود
آن چه با خرقهٔ زاهد، مِی انگوری کرد
غنچهٔ گُلبُنِ وصلم ز نسیمش بِشِکُفت
مرغ خوشخوان طرب از برگِ گلِ سوری کرد
حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود
عِرض و مال و دل و دین در سرِ مغروری کرد
من از دلبستگیهای تو با آیینه دانستم
که بر دیدار طاقت سوز خود عاشق‌تر از مایی
«رهی معیری»
(تَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) بیرون آوردن، آشکار کردن، پیشی گرفتن.
۲- (اِ.) نام مرکز استان آذربایجان شرقی.
(~.) (ص نسب.)
۱- اهل تبریز.
۲- (اِ.) درختی شبه صنوبر با تنه راست و بلند که رنگ پوست و چوبش سفید می‌باشد و بلندی اش تا ۲۰ متر می‌رسد.
(تَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) شادباش گفتن.
۲- (اِمص.) شادباش، تهنیت.
(تَ بَ)(ص.) تباه و ضایع، از کار افتاده.
(تَ بَ سُّ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- پهناور شدن.
۲- گستردگی.
۳- گردش، تفرج.
۴- گستاخی، بی پروایی.
(تَ بَ سُّ) [ ع. ] (مص ل.) لبخند زدن.
(تَ دَ) (مص ل.) گرم شدن.
(تَ بِ) (اِمص.)
۱- گرمی، حرارت.
۲- تابش، فروغ.
(تَ) (اِ.) سینی، طَبَق فلزی.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) بشارت دادن، مژده آوردن.
(تَ بَ صْ بُ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) دم جنبانیدن.
۲- (اِمص.) چاپلوسی.
(تَ بَ صُّ) [ ع. ] (مص ل.) بینا شدن، شناسا گردیدن.
(تَ ص ِ رِ) [ ع. تبصره ]
۱- (مص م.) بینا گردانیدن.
۲- پند گرفتن.
۳- (اِمص.) توضیحی که برای روشن شدن بعضی از مواد قانون، به آن افزوده می‌شود.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) بینا کردن، شناسا گردانیدن.
(تَ بَ طُّ) [ ع. ] (مص ل.) سرکشی کردن، سرمستی کردن.
(تَ بَ طُّ) [ ع. ] (اِمص.)کاهلی، بیکارگی.
(~.) [ ع. ] (مص ل.) شجاع و دلیر شدن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) باطل کردن، باطل ساختن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) آستر کردن جامه را.
(تُ بَّ) [ ع. ] (اِ.) عنوان پادشاهان یمن ؛ ج. تبابعه.
