رفتن پادشاه مازندران به جنگ كیكاوس
چو رستم ز مازندران گشت باز شه اندر زمان رزم را كرد ساز
سراپرده از شهر بيرون كشيد سپه را همه سوى هامون كشيد
سپاهى كه خورشيد شد ناپديد چو گرد سياه از ميان بردميد
نه دريا پديد و نه هامون و كوه زمين آمد از پاى اسپان ستوه
همى راند لشكر بران سان دمان نجست ايچ هنگام رفتن زمان
رنج ما را که توان برد به یک گوشه چشم
شرط انصاف نباشد که مداوا نکنی
«حافظ»
(~.) [ فر. ] (اِ.) مبتنی بر علم، علمی، عالمانه. (فره).
(دِ ئ ُ) [ فر. ] (اِ.) از ابزار موسیقی با بدنهای چین دار، دارای زبانههای فلزی، که به ارتعاش درمی آیند و آن را به وسیله سر انگشتان نوازند.
[ ع. ] (اِ.) جِ اکمه ؛ تپهها، پشتهها.
(کُ) (اِ.) نک آکپ.
(بَ) (ص.) کالای صنعتی کار نکرده به صورتی که هنوز در بسته بندی کارخانه باشد، دست نخورده، کار نکرده.
(تُ) [ فر. ] (اِ.) هنرپیشه زن، زنی که در صحنه تئاتر، تلویزیون و سینما نقش ایفا کند.
(تُ) [ فر. ] (ص. اِ.) هنرپیشه مرد.
(کَ) (اِ.) چنگک، قلاب آهنی.
(رُ) [ فر. ] (اِ.) بندباز، ورزشکاری که کارهایی مانند بندبازی، ژیمناستیک و... را انجام میدهد.
(رُ) [ فر. ] (اِ.) بندبازی.
(کُ تَ) [ په. ] (مص م.)
۱- آویختن.
۲- بستن، محکم کردن.
(کِ) [ ع. ] (اِفا.) خورنده.
(کِ لِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- مؤنث آکل، خورنده.
۲- خوره، جذام.
۳- کنایه از: زن زشت و بدترکیب.
(کَ دَ) [ په. ] (مص م.)
۱- پر کردن، انباشتن.
۲- توی چیزی را پُر کردن.
۳- سطح چیزی را با چیز دیگری پوشاندن.
۴- غنی کردن، آبادان کردن.
۵- مدفون ساختن.
(کَ دِ) (ص مف.)
۱- انباشته، پر.
۲- میان از چیزی پُر شده.
۳- پوشیده، مخفی.
۴- دفن شده.
۵- منقش.
(~. پَ) (ص مر.) سخت فربه.
(~.) (ص مر.) اندرزناپذیر.
(کَ نِ) (اِ.) آن چه که با آن درون چیزی را پر کنند. پشم یا پنبه که درون لحاف یا تشک یا جامه کنند. آکنه نیز گویند.
(کَ نِ) (اِ.) آن چه از پشم و پنبه و لاس و پر و جز آن میان ابره و آستر قبا و لحاف و نهالین و مانند آن کنند؛ حشو، آکین.
(نِ) [ فر. ] (اِ.) نوعی بیماری پوستی که بر اثر اختلال کارکرد و التهاب دستگاه سباسه عارض شود، رخ جوش، (فره)، جوش غرور جوانی.
