رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
در ازل داده‌ست ما را ساقی لعل لبت
جرعه جامی که من مدهوش آن جامم هنوز
«حافظ»
(مُ خَ دِ) [ ع. ] (اِفا.) فریفته شونده، گول خورنده.
(مِ خَ) [ ع. ] (اِ.) سوراخ بینی. ج. مناخر.
(مُ خَ رِ) [ ع. ] (اِفا.) پاره شونده، دریده گردنده.
(مُ خَ رِ) [ ع. ] (ص.) بریده، شکافته.
(مِ خَ رَ) [ ع. ] (اِ.) دو سوراخ بینی.
(مُ خَ زَ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- منقطع، بریده.
۲- باتبختر رونده.
(مُ خَ س) [ ع. ] (اِفا.)
۱- پوشیده شونده، پنهان گردیده.
۲- ماه گرفته.
(مُ خَ فَ) [ ع. ] (اِ.) محل انحطاط.
(مُ خَ فِ) [ ع. ] (اِفا.) پست شده، به نشیب افتاده.
(مُ خَ یا خُ) [ ع. ] (اِ.) غربال، پرویزن.
(مُ خَ لِ) [ ع. ] (اِفا.)
۱- از جای کنده.
۲- منقطع.
(مَ) [ په. ] پساوند که در آخر کلمه درمی آید و معنی صاحب و دارنده را می‌رساند مانند: ارجمند، خردمند، دانشمند، هنرمند.
(مَ دَ) بی چیز: (ص.) بدبخت، مفلوک.
(مَ نِ) (ص.) خانه ویران.
(مُ دَ رِ) [ ع. ] (اِفا.)درج شده، گنجیده - شده.
(مُ دَ رِ) [ ع. ] (اِفا.) کهنه، فرسوده.
(مِ دَ) [ ع. ] (اِ.) کمان حلاجی.
(مُ دَ فِ) [ ع. ] (اِفا.) دفع شونده، بیرون ریزنده، دور شونده.
(مَ دَ) (اِ.) مندله، دایره‌ای که جادوگران و دعاخوانان به دور خود می‌کشند و در میان آن نشسته دعا یا افسون می‌خوانند.
(مُ دَ مِ) [ ع. ] (اِفا.) داخل شونده.
