رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
بدین رواق زبرجد نوشته‌اند به زر
که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند
«حافظ»
(~. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص م.) آب دادن.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) بیان شده، شرح داده شده.
(مَ حَ نْ) [ ع. ] (ق.) به شرح، با تفصیل، مفصلاً.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- شرط کرده شده، ملزم شده.
۲- در فارسی ؛ دانشجویی که چند ترم پیاپی نمره معدلش زیر ۱۰ بشود.
(مَ طِ) [ ع. مشروطه ] (اِمف.) حکومت دارای پارلمان که نمایندگان ملت در کارهای دولت نظارت داشته باشند، دارای نظام مشروطیت.
(~. خا) [ ع - فا. ] (ص.)هوادار حکومت مشروطه.
(مَ یَّ) [ ازع. ] (مص جع.)۱ - مشروط بودن.
۲- حکومت مشروطه.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) جایز، روا، سازگار یا مطابق با شرع، شرعی.
(مَ) [ ازع. ] (اِ.) وضیع. مق شریف.
(مَ قِ یا قَ) [ ازع. ] (اِ.) محل تابیدن.
(مُ رِ) [ ع. ] (اِفا.) کسی که برای خدا شریک قایل باشد.
(مَ یا مِ یا مُ) [ ع. ]
۱- (اِ.) آلتی که با آن موها را مرتب کنند، شانه. ج. امشاط، مشاط.
۲- خرک (موسیقی).
(مَ عَ) [ ع. ] (اِ.) راه، طریق.
(مُ شَ بِ) [ ع. ] (اِفا.)شعبده باز، حقه باز.
(مُ شَ عَّ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- پراکنده.
۲- ژولیده شده، آشفته گردانیده.
۳- در علم عروض «مفعولن» چون از «فاعلاتن» خیزد، آن را مشعث خوانند.
(مَ عَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- محل قربانی.
۲- درخت سایه دار.
۳- قوه ادراک. ج. مشاعر.
(مُ عِ) [ ع. ] (اِفا.) خبر دهنده، آگاه کننده.
(مُ شَ شَ) [ ع. ] (اِمف.)روشن، درخشان.
(مَ عَ) [ ع. ] (اِ.) قندیل، چراغدان. ج. مشاعل.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- شیفته، دلباخته.
۲- خوشحال، خوشدل.
