رفتن فريدون به جنگ ضحاك
فريدون بخورشيد بر برد سر كمر تنگ بستش بكين پدر
برون رفت خرّم بخرداد روز بنيك اختر و فال گيتى فروز
سپاه انجمن شد بدرگاه او بابر اندر آمد سر گاه او
بپيلان گردون كش و گاوميش سپه را همى توشه بردند پيش
كيانوش و پر مايه بر دست شاه چو كهتر برادر ورا نيك خواه
همى رفت منزل بمنزل چو باد سرى پر ز كينه دلى پر ز داد
باروند رود اندر آورد روى چنانچون بود مرد ديهيم جوى
اگر پهلوانى ندانى زبان بتازى تو اروند را دجله خوان
دگر منزل آن شاه آزاد مرد لب دجله و شهر بغداد كرد
می‌چکد شیر هنوز از لب همچون شکرش
گر چه در شیوه گری هر مژه‌اش قتالیست
«حافظ»
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) جادو شده، فریفته.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) ساییده شده، کوبیده شده.
(مَ) (اِ.) نوعی کفش که صلحا و امرا در پا می‌کردند.
(مَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) وضع یا فرایند تبدیل موجودی به موجودی پست تر و زشت تر.
۲- (اِمص.) دگرگون سازی.
(مُ سَ خَّ) [ ع. ] (اِمف.) تسخیر شده.
(~. شُ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) مغلوب شدن.
(~. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص م.) فتح کردن، تسخیر کردن.
(مَ خَ رِ) [ ع. مسخره ] (اِ.) ریشخند، شوخی.
(مَ خَ رِ) (حامص.) مسخره بودن، شوخی، استهزاء.
(مَ سَ خَ) [ ع. ] (اِ.) آن چه موجب خشم و سخط گردد. ج. مساخط.
(مَ سَ خِّ) [ ع. ] (اِفا.) گرم کننده، حرارت دهنده.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.) ناخوش، منفور، مکروه.
(مَ سَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- ریسمانی از لیف یا پوست درخت خرما.
۲- ریسمان محکم.
(مُ سَ دَّ) [ ع. ]
۱- (اِمف.) استوار شده، محکم شده.
۲- (ص.) مرد راست و درست.
۳- امر راست و درست و استوار.
(مُ سَ دَّ) [ ع. ] (اِمف.) شش پهلو، شش ضلعی، شش تایی.
(مَ) [ ع. ] (اِمف.)
۱- بسته شده.
۲- باز داشته شده.
(مَ سَ رَّ) [ ع. مسره ] (اِ.) شادمانی، خوشی.
(مَ رَ جِ) [ ع. مسرجه ] (اِ.) چراغدان، چراغ پایه.
(مَ رَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- چراگاه.
۲- تماشا - خانه.
(مِ رَ) [ ع. ] (اِ.) آلتی که به وسیله آن موها را منظم و مرتب کنند، شانه.
