میدمد صبح و کله بست سحاب
میدمد صبح و کِلِّه بست سحاب
الصَبوح الصَبوح یا اصحاب
میچکد ژاله بر رخِ لاله
المُدام المُدام یا احباب
میوزد از چمن نسیمِ بهشت
هان، بنوشید دَم به دَم مِیِ ناب
تخت زُمْرُد زده است گل به چمن
راحِ چون لعلِ آتشین دریاب
درِ میخانه بستهاند دگر
اِفتَتِح یا مُفَتِّح الاَبواب
لب و دَندانْت را حقوق نمک
هست بر جان و سینههایِ کباب
این چنین موسِمی عجب باشد
که ببندند میکده به شتاب
بر رخِ ساقیِ پری پیکر
همچو حافظ بنوش بادهٔ ناب
هر جا که دلیست در غم تو
بی صبر و قرار و بی سکون باد
«حافظ»
(اَ فَ دَ) (مص م.) نک اندوختن.
(اَ فَ دَ) (مص م.) اندوختن، جمع کردن.
(~.) (ص.) چسبیده، چسبناک.
(اَ فَ) (اِمص.) گردآوری، اندوختگی.
(اَ فَ دَ) (مص م.)
۱- گرد آوردن، جمع کردن.
۲- کسب کردن.
(اَ نِ یا نَ) (اِ.) آلت مردی، نره، احلیل.
(~.) (اِ.) آلت مردی.
(اَ یَّ) [ ع. ] (ص نسب. اِ.) منسوب به الف، دارای هزار.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)
۱- یاد دادن.
۲- افکندن، انداختن.
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ لقب.
( اِ ) [ ع. ] (مص م.)آبستن کردن، جفت - گیری.
(اَ قِ صِّ) [ ع. القصه ] (ق.) خلاصه.
(اَ لْ لا) [ ع. ] (اِ.)ایزد، خدا، معبود یگانه. ؛~ُ اعلم خدا داناتر است. (هنگامی که نسبت به موضوعی شک و تردید است). ؛~ اکبر الف - خدا بزرگ تر است. (هنگام تعجب، عصبانیت و تأیید ...
(اَلú لا بَ) (ص نسب.) (عا.) تصادفی، اتفاقی.
(اَ لْ لا هُ) [ ع. ] (شب جم.) بار خدایا. ؛~صل علی محمد و آل محمد بار خدایا درود بفرست بر محمد و خاندان او.
(اَ لْ لا) [ ع - فا. ] (ص نسب.)
۱- منسوب به الله، خدایی.
۲- مرد کامل، از نقص رسته.
(اَ لَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- (مص ل.) دردمند شدن.
۲- (اِمص.) رنجیدگی.
۳- (اِ.) درد، ج. آلام.
(اَ لَ شَ گِ) (اِ.) (عا.) جنجال، سر و صدا، هیاهو.
( اَ ) [ په. ] (اِ.) گرفته شده از یونانی ؛ از سنگهای گرانبها و کمیاب که دارای سختی و درخشندگی خاصی میباشد.
( اِ ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- به حد بلوغ رسیدن.
۲- گناه صغیره کردن.
۳- فرود آمدن امر بر کسی.
