رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
چهره زیبای خود را از رخ من وا مگیر
جز به آغوش چمن یا دامن من جا مگیر
«معین»
(~. شُ دَ) (مص ل.) (عا.)دستپاچه شدن.
(~.) [ ع - فا. ] (ص مر.) ترسناک، خوف انگیز.
(هَ) (اِ.) کره اسبی که هنوز زین بر پشت آن نگذاشته باشند.
(اِ.) نام درختی شبیه به درخت گز.
(هُ یُ) [ انگ. ] (اِ.) = هومئوپاتی: نظامی درمانی مبتنی بر اصل «همانند، همانند را شفا می‌دهد»، همسان درمانی. (فره).
(هَ) [ ع. ] (اِ.) خواری، رسوایی.
(~.) (اِ.) زمین کلوخ وار شیار کرده.
(هَ) (اِ.) وسنی، دو زن که یک شوهر داشته باشند.
(هُ) (ص.) حَرّاف، کسی که با پُرحرفی و جار و جنجال حَقی را باطل می‌گرداند.
(هَ وا) [ ع. ] (اِ.)
۱- میل، خواهش.
۲- عشق. ج. اهواء.
(هُ و یَّ) [ ع. هویه ] (اِ.) شخصیت، ذات، حقیقت چیز.
(هَ) (اِ.) گیاه علفی دوساله از تیره چتریان، با ریشه راست، ساقه بی کرک یا پوشیده از تار. برگ‌های متناوب و گل‌های کوچک سفید و مجتمع به صورت چتر. ریشه این گیاه نارنجی یا زرد است و مصرف غذایی و ...
(هَ وِ یا هُ وَ) (اِ.)
۱- نمدی که گرداگرد کوهان شتر می‌گذارند.
۲- پالان، زین.
(هُ وَ) (ص.)
۱- آشکار، پیدا.
۲- روشن.
(هِ) [ فر. ] (اِ.) بیماری التهابی ای که بر اثر عواملی مانند ویروس‌ها، سموم، داروها و غیره به وجود می‌آید.
(هُ لُ) (اِمر.) (عا.) بلندگو.
(هَ یا هُ) (اِ.) فرق سر، تارک سر.
(هَ پَ) (اِمص.) (عا.) ربودن چیزی را از دست کسی، قاپیدن.
(هَ پَ. شُ دَ)(مص ل.)(عا.)
۱- به غارت رفتن.
۲- ربوده شدن.
(هَ پَ) (اِ.) (عا.) عالم وهم و خیال.
