رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
حلقهٔ در از درون خانه باشد بی‌خبر
مطلب دل را زبان تقریر نتوانست کرد
«صائب تبریزی»
(هَپَ لُ. هَ) (ص.) (عا.)
۱- بی قانون، بی ترتیب.
۲- هرج و مرج.
(هَ یُ) (اِ.) افیون، تریاک.
(هَ چَ) (اِ.) (عا.)
۱- دردسر، گرفتاری.
۲- بور، سرخ.
(هُ ژَ) (اِ.) شیر، هزبر.
(هِ ژِ مُ) [ فر. ] (اِ.) برتری، سروری، سلطه.
(هَ) [ په. ] (ص.)
۱- زیرک، هوشیار.
۲- نیکو، پسندیده.
(ه) [ فر. ] (اِ.) ده هزار متر مربع.
(هِ تُ) [ فر. ] (اِمر.) واحدی برای سنجش مایعات: ۱۰۰ لیتر.
(~. مِ) [ فر. ] (اِمر.) واحدی برای سنجش طول: ۱۰۰ متر.
(ها کَ) [ ع. ] (ق مر.) به همین ترتیب، این چنین.
(هُ) (اِ.) زراعتی که با آب باران حاصل دهد، دیم.
(هَ کَ) (ص.) بیهوده، بی فایده.
(هَ هَ) (اِ.)
۱- سکسکه.
۲- هق هق گریه.
(هُ چِ) (اِ.) سکسکه.
(هَ گِ) [ په. ] (ق.) هرگز.
(هَ ئَ) [ ع. هیئه ] (اِ.)
۱- شکل، صورت، حال، کیفیت.
۲- علم نجوم.
(هِ) [ ع. ] (مص م.) برانگیختن، کارزار کردن.
(هَ) (اِ.) جار و جنجال، داد و فریاد.
(هَ کِ) [ ع. ] (اِ.) جِ هیکل.
(هِ بَ) [ ع. هیبه ] (اِ.)
۱- ترس، هول.
۲- شکوه، عظمت.
