رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
در میان آب و آتش همچنان سرگرم توست
این دل زار نزار اشک بارانم چو شمع
«حافظ»
(~. ز) (اِمر.) وسیله‌ای برای مخلوط کردن، به ویژه مخلوط و همگن کردن مواد غذایی مایع.
(هَ) (حامص.)
۱- با هم زیستن.
۲- کیفیت همکاری و اتحاد دو جاندار مختلف است به منظور تغذیه یا ادامه زندگی.
(~. سَ) (ص.)
۱- هم وزن.
۲- هم - شأن، هم رتبه.
(~. گِ) (ص نسب.) دو یا چند شاگرد که نزد یک معلم درس می‌خوانند.
(~. شَ) (ص.) دو یا چند تن که در یک شهر تولد یافته یا زندگی کنند.
(~. شِ) [ فا - ع. ] (ص مر.) شبیه.
(~. ش کَ) (ص.) دو قلو.
(~. طِ) (ص.) برابر، مساوی.
(هَ. مَ رَ) [ فا - ع. ] (ص.) هم فکر، هم عقیده.
(هَ) (ص.) (عا.) همراه، رفیق.
(~. ل) (ص.) = هم پالگی:
۱- (عا.) کسی که با دیگری در یک پالکی و کجاوه نشیند.
۲- (کن.) کسانی که با هم جور و مناسب اند، هم ردیف.
(~. پُ) (ص.) متحد، پشتیبان.
(~. پُ) (حامص.) هم پشت بودن، یاری، یاوری.
(~. ل) (ص.)
۱- هم نشین، رفیق.
۲- کسی که با دیگری در نوشیدن شراب و عرق همراهی کند.
(~. پَ یا پِ) (ص.) کسی که با دیگری عهدی بسته، هم عهد.
(~. چَ) (ص.) رقیب.
(~. چ. کَ دَ) (مص ل.) حسادت ورزیدن.
(~. چُ)
۱- (ق تشبیه.) آن سان، آن - گونه.
۲- (ص.) مثل آن، مانند آن.
۳- (صفت به جای موصوف) چنان کس.
۴- به همان شکل، به همان صورت.
(~. چَ) (ص.) معادل، برابر.
(~. چُ) (ق.) مانند این، مثل این.
