رویِ تو کس ندید و هزارت رقیب هست
در غنچه‌ای هنوز و صدت عندلیب هست
گر آمدم به کوی تو چندان غریب نیست
چون من در آن دیار هزاران غریب هست
در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست پرتوِ رویِ حبیب هست
آن جا که کارِ صومعه را جلوه می‌دهند
ناقوسِ دِیرِ راهب و نامِ صلیب هست
عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد
ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست
فریادِ حافظ این همه آخِر به هرزه نیست
هم قصه‌ای غریب و حدیثی عجیب هست
صد خانه اگر به طاعت آباد کنی
زان به نبود که خاطری شاد کنی
«سمنانی»
(~. شُ دَ) [ ع - فا. ] (مص ل.) رسیدن، به دست آوردن.
(لُ) [ انگ. ] (اِ.) ماده قالب پذیر ساخته شده از ترکیبات پلی آمید مصنوعی با مولکول‌های درشت به صورت ورقه یا الیاف. این الیاف ورقه‌های دارای استحکام و قابلیت ارتجاع هستند.
(ل) (اِ.) کیسه نایلونی، ساک نایلونی.
(یِ) [ ع. نائم ] (اِفا.) خوابیده.
(چ) (اِمصغ.) نای کوچک، لوله کوچک.
(ژِ) (اِمصغ.) نک. نایژک.
(ژَ) (اِ م.) نایژه، هر یک از شاخه‌های نای که درون شش قرار دارد.
(ص فا.) نای زن، نی نواز.
(نَ بَ) [ ع. نبأ ]
۱- گفتار، خبر.
۲- قرآن.
(نَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- شکر بلور شده، قند.
۲- روییدنی، گیاه. ج. نباتات.
(نَ) [ ع. ] (اِ.) جِ نبات ؛ گیاه‌ها، رستنی‌ها.
(نَ) (اِ.) = نباغ. انباغ: هر یک از دو زن یک شوهر نسبت به دیگری.
(نُ) [ ع. ] (اِ.)
۱- آواز شیر.
۲- صدای سگ.
۳- هجو، هجا.
(نَ بّ) [ ع. نباذ ] (ص.)
۱- آن که شراب افکند.
۲- نبیذ فروش، می‌فروش.
(نَ بّ) [ ع. ] (ص.)
۱- کسی که قبرها را نبش می‌کند.
۲- کفن دزد.
(نَ بّ) [ ع. ] (ص.) نبض گیرنده، نبض شناس، پزشک.
(نِ) [ ع. ] (اِ.) ج. نبل ؛ تیر.
(نَ بّ) [ ع. ] (ص.)
۱- تیرساز، تیرفروش.
۲- دارنده تیر.
(نَ لَ) [ ع. نباله ] (مص ل.)
۱- گرامی شدن.
۲- فضل و نجابت.
(نَ هَ) [ ع. ]
۱- (مص ل.) بزرگوار شدن، خوشنام شدن.
۲- (اِمص.) خوشنامی.
