روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
دلم را مشکن و در پا مینداز
که دارد در سر زلف تو مسکن
«حافظ»
(تَ فُ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- با هم برابر شدن.
۲- بس بودن.
(تَ) [ ع. ] (اِ.) جِ تکلفه ؛ کارهای سخت، مشقت‌ها.
(تَ مُ) [ ع. ] (مص ل.) به کمال رسیدن، کامل شدن.
(تَ) (اِ.) حرکت، جنبش.
(تَ دَ)(مص م.)حرکت دادن، جنباندن.
(تَ نَ دِ) (ص فا.) حرکت دهنده، جنباننده.
(تَ دَ) (مص م.) نک تکاندن.
(تَ دِ) (ص مف.) تکانده.
(تَ وَ) (ص مر.)
۱- دونده.
۲- اسب تندرو.
۳- افراد ورزیده و آموزش دیده نظامی برای عملیات جنگی.
(ی) (تَ) (اِمر.)
۱- رفت و آمد به شتاب.
۲- جست و جوی بسیار.
(تَ یُ) [ ع. ] (مص م.)
۱- یکدیگر را فریب دادن.
۲- دشواری نمودن.
۳- رنجانیدن.
(تَ کَ بُّ) [ ع. ] (مص ل.) بزرگی نمودن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- بزرگ شمردن.
۲- اللهاکبر گفتن.
(تَ رَ تُ لْ اِ) [ ع. ] (اِمر.) یکی از مقدمات نماز. نمازگزار پیش از نماز و پس از اذان چهار تکبیر (اللهاکبر) باید بگوید و آخرین تکبیر را به قصد ورود در نماز بر زبان جاری سازد و ...
(تَ کَ ثّ) [ ع. ] (مص ل.) بسیار شدن، زیاد شدن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) بسیار کردن.
(تَ کَ حُّ) [ ع. ] (مص ل.) سرمه کشیدن.
(تَ کَ دُّ) [ ع. ] (مص ل.) تیره شدن، کدر شدن.
(تَ کَ دِّ) [ ع. ] (مص ل.) گدایی کردن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- تیره ساختن.
۲- دلتنگ کردن.
