دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصل دوستداران یاد باد

روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد

کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد

گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد

مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد

گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد

رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد

شاهنامه فردوسی - آگاه شدن سلم و تور از منوچهر

حافظ, حافظ شیرازی, دیوان حافظ, دیوان حافظ شیرازی, روز وصل دوستداران یاد باد, شعر, شعر پارسی, شعر حافظ, شعر فارسی, غزل, غزل حافظ, غزلیات دیوان حافظ, فال حافظ

بدون نظر

در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید

حشمت مبین و سلطنت گل که بسپرد
فراش باد هر ورقش را به زیر پی
«حافظ»

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

شاهنامه فردوسی – داستان دقیقی سخن سرای

شاهنامه فردوسی – خشم گرفتن مهراب بر سيندخت

شاهنامه فردوسی – پرسيدن فريدون نژاد خود را از مادر

شاهنامه فردوسی – آراستن كاوس گيتى را‏

شاهنامه فردوسی – راى زدن رودابه با كنيزكان

شاهنامه فردوسی – پادشاهى جمشيد هفت سد سال بود

شاهنامه فردوسی – آگه شدن منوچهر از كار سام و زال زر

شاهنامه فردوسی – تاخته كردن افراسياب بر ايران زمين

فرهنگ معین

واژه مورد نظر خود را جستجو کنید

تکبیره الاحرام

(تَ رَ تُ لْ اِ) [ ع. ] (اِمر.) یکی از مقدمات نماز. نمازگزار پیش از نماز و پس از اذان چهار تکبیر (اللهاکبر) باید بگوید و آخرین تکبیر را به قصد ورود در نماز بر زبان جاری سازد و سپس نماز را آغاز کند.

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.