روز وصلِ دوستداران یاد باد
یاد باد آن روزگاران، یاد باد
کامم از تلخیِ غم چون زهر گشت
بانگِ نوشِ شادخواران یاد باد
گر چه یاران فارِغَند از یادِ من
از من ایشان را هزاران یاد باد
مبتلا گشتم در این بند و بلا
کوشش آن حق‌گزاران یاد باد
گر چه صد رود است در چشمم مُدام
زنده رودِ باغ‌ِ کاران یاد باد
رازِ حافظ بعد از این ناگفته ماند
ای دریغا رازداران یاد باد
از دشمن و از دوست گریزیم و عجب نیست
سرگشته نسیم از گل و از خار گریزد
«رهی معیری»
(تَ قَ طُّ) [ ع. ] (مص ل.) بریده شدن، از هم بریدن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) رو ترش کردن، گره به پیشانی زدن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- چکانیدن.
۲- فرایند تبدیل گاز یا بخار به مایع.
(تَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- پاره پاره کردن.
۲- تجزیه کردن شعر به اجزا و ارکان عروضی برای معین کردن موزون یا ناموزون بود شعر.
۳- کنایه از: پیمودن.
(تَ قَ عُّ) [ ع. ] (مص ل.) گود شدن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) گود کردن.
(تَ قَ فُّ) [ ع. ] (مص ل.) بسته شدن در، قفل شدن.
(تَ قَ لّ) [ ع. تقلی ] (مص ل.) کوشش و تلاش کردن.
(تَ قَ لُّ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- دگرگون شدن.
۲- در کاری به سود خود و به زیان دیگری تصرف کردن.
(تَ قَ لُّ) [ ع. ] (مص ل.)
۱- گردن بند به گردن انداختن.
۲- پذیرفتن.
(تَ قَ لُّ) [ ع. ] (مص ل.) به هم پیوستن، در هم کشیدن.
(تُ) [ تر. ] (اِ.) گوسفند شش ماهه.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) دگرگون کردن، وارونه کردن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.)
۱- گردن بند به گردن انداختن.
۲- پیروی کردن.
۳- کار به عهده کسی گذاشتن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) از بیخ و بن برکندن، ریشه کن ساختن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) کاهش دادن، کاستن.
(تَ) [ ع. ] (مص م.) قانون گذاشتن.
(تَ یَّ) [ ع. تقنینیه ] (ص نسب.) مؤنث تقنینی. دوره تقنینیه، مجالس تقنینیه. قوه تقنینیه: یکی از قوای سه گانه کشور که عامل تشکیل حکومت صحیح است و آن شامل مجلس شورایی است مرکب از نمایندگان ملت که وضع ...
(تَ قَ قُ) [ ع. ] (مص ل.)به عقب برگشتن، واپس رفتن.
(تَ وا) [ ع. ] (اِمص.) پرهیزکاری، اطاعت از خدا.
